YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/325
KARAR NO : 2015/636
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Görevi kötüye kullanma, hakkı olmayan yere tecavüz ve Orman Kanununa muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Durağan Asliye Ceza Mahkemesince 23.06.2010 gün ve 144-115 sayı ile sanıkların suç işleme kastlarının olmaması nedeniyle beraatlarına karar verilmiştir.
Katılan vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 04.06.2012 gün ve 2653-13280 sayı ile;
“Sanıklar hakkında açılan ve bu dava ile birleştirilen 2008/57 esas sayılı davada katılma kararı bulunmadığı, birleştirme tarihinden önceki bu davada verilen katılma kararının sanıklar hakkındaki davayı kapsamadığı anlaşıldığından, birleştirme kararı sonrası müşteki vekilinin 05.10.2008 ve 09.12.2009 tarihli oturumlarda sanıkların cezalandırılması isteğinin bulunması karşısında, CYY’nın 238/2. maddesi uyarınca davaya katılmak isteyip istemediği sorularak, sonucuna göre katılma konusunda bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması…” isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Durağan Asliye Ceza Mahkemesince bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucu 24.04.2013 tarih ve 86-53 sayı ile, sanıkların atılı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.03.2015 gün ve 2581-23676 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 28.10.214 gün ve 6379-23633 sayı ile;
“Sanıklar hakkında Orman Kanunu’na aykırı davranma, görevde yetkiyi kötüye kullanma ve şikayetçi…’a ait tarlaya haksız olarak tecavüz ettiklerinden bahisle açılan davalarda verilen 23.06.2010 tarihli kararın katılan kurum vekili tarafından 20.09.2010 günlü dilekçeyle ‘Orman Kanununa muhalefet’ suçundan dolayı kurulan hüküm yönünden temyiz edildiği, kararın Yüksek 4. Ceza Dairesi tarafından bozulduğu, bozmadan sonra verilen kararın yine idare tarafından “Orman Kanununa muhalefet” suçuyla sınırlı olarak temyiz edildiği cihetle; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20.07.2014 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 17.07.2014 gün ve 2014/2 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 4 no’lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; görevi kötüye kullanma, hakkı olmayan yere tecavüz ve Orman Kanununa muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yargılaması neticesi kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 11.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla geçerlidir” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6545 sayılı Kanunun 37. maddesiyle eklenen geçici 13. maddesinin beşinci fıkrasında da;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesine yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 04.06.2012 gün ve 2653-13280 sayı ile bozulmasına karar verilmesi karşısında, hükmü temyizen inceleme görevi, 11.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararlarının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.03.2015 gün ve 2581-23676 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.