YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/312
KARAR NO : 2015/623
KARAR TARİHİ : 22.12.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 16. Ceza Daireleri
Mahkemesi : GAZİANTEP 3. Ağır Ceza
Sanıklar … ve …’un dolandırıcılık ve suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçlarından TCK’nun 158/1-i ve 220/1, sanık … hakkında ayrıca resmi belgede sahtecilik suçundan TCK’nun 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davalarının yapılan yargılaması sonucunda, .. Ağır Ceza Mahkemesince 07.01.2010 gün ve 109-7 sayı ile; sanıkların basit dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 62, 52/2-4 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 5.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına, suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve resmi belgede sahtecilik suçundan ise beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık M.. T.. müdafii, sanık D.. T.., Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 16.09.2014 gün ve 709-14713 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
07.01.2010 tarihli kararda sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesi gereğince basit dolandırıcılık suçundan mahkûmiyetine, sanıkların TCK’nun 220/1. maddesi gereğince suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçu ile sanık M.. T..’ün TCK’nun 204/1. maddesi gereğince resmi belgede sahtecilik suçundan beraatlarına karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; basit dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Kanunun 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası, suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçunun cezası aynı Kanunun 220/1. maddesi gereğince iki yıldan altı yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ile iddianamedeki sevk maddelerine göre ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 9. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 gün ve 6911-1644 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 19.10.2015 gün ve 2657-3173 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 29.01.2014 tarih ve 28897 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık,
Sanıkların resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık ve suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1, 158/1-i ve 220/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmünü içermektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası TCK’nun 158/1-i maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası, suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçunun cezası aynı Kanunun 220/1. maddesi uyarınca iki yıldan altı yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, dolandırıcılık suçu daha ağır yaptırım içerdiğinden, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı gereği, tehdit suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, dolandırıcılık suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 16.09.2014 gün ve 709-14713 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.