Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/308 E. 2015/619 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/308
KARAR NO : 2015/619
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde;
Sanık …’ın tehdit ve mala zarar verme suçlarından beraatına, sanık….’in mala zarar verme suçundan beraatına, tehdit ve hakaret suçlarından ise mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Katılan vekilinin mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyizi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 15.06.2015 gün ve 23437-26799 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 tarih ve 2011/42-42 sayılı kararında belirtildiği gibi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun dairelerin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir. 19.01.2015 tarih 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28.06.2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianamenin dikkate alınacağının belirtildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İddianame anlatımına göre; sanıklar hakkında birden fazla kişi ile birlikte tehdit ve mala zarar verme suçlarını işledikleri gerekçesiyle kamu davası açıldığı, temyiz incelemesine konu suçlardan birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunun cezasının iki yıldan beş yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezasının ise dört aydan üç yıla kadar hapisten ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım, sevk maddeleri ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu, …”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 09.10.2015 gün ve 20201-35892 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına, katılan vekilinin temyizinin mala zarar verme eylemlerinden kurulan beraat hükümlerine yönelik olmasına göre işin incelenmesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği, …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, mala zarar verme suçu bakımından temyize tâbi olan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanık M.. D..’ın tehdit ve mala zarar verme suçlarından beraatına, F.. H..’in mala zarar verme suçundan beraatına, tehdit ve hakaret suçlarından ise mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, katılan vekilinin temyizinin yalnızca mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
CMK’nun 231. maddesi uyarınca tehdit ve hakaret suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle, aynı kanunun maddesi uyarınca anılan kararın itiraza tâbi olduğu, nitekim sanık müdafiinin bu konuya ilişkin itirazının mercii tarafından incelenip reddedildiği, sadece mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz edilebileceği, katılan vekilinin de yalnızca mala zarar verme suçundan kurulan hükümleri temyiz ettiği anlaşıldığından, uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekmektedir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından işbölümüne ilişkin hazırlanan ve 26.11.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün, 2014/1 sayılı işbölümü kararına göre, mala zarar verme suçundan kurulan hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 15.06.2015 gün ve 23437-26799 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.

.