Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/292 E. 2015/603 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/292
KARAR NO : 2015/603
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza Daireleri
Mahkemesi : … Ağır Ceza
Korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme, mala zarar verme, silahla tehdit, kasten yaralama, görevli memura direnme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında, … Asliye Ceza Mahkemesince sanıkların kasten yaralama eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 82/1-g ve 35. maddesine uyma ihtimaline binaen görevsizlik kararı verilmesi üzerine, dosyanın gönderildiği … Ağır Ceza Mahkemesince … gün ve … sayı ile, sanıklar … ve …’in görevli memura direnme suçundan beraatine, sanık …. hakkında kasten yaralama, görevli memura direnme, genel güvenliği bozacak şekilde silahla ateş etme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkumiyetine, mala zarar verme suçundan açılan davanın düşmesine karar verilmiştir.
Hükmün katılan … ve sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince … gün ve … sayı ile;“Katılan …ı’nın 29.01.2013 tarihli temyiz dilekçesi ile sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar … ve … haklarında aynı suçtan kurulan beraat hükümlerini temyiz ettiği halde, tebliğnamede katılanın temyiz istemine yer verilmediği gibi sanıklar … ve … haklarında kurulan hükümlerle ilgili olarak görüş de bildirilmediği anlaşılmakla, katılanın temyiz istemi doğrultusunda görüş bildirilmeyen suçlarla ilgili olarak ek tebliğname düzenlenmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına Tevdiine” karar verilmiş,
Tevdi kararı üzerine ek tebliğname düzenlendikten sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince … gün ve … sayı ile; “Yargıtay Büyük Genel Kurulıı’nun 17.07.2014 tarih, 2014/2, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14. maddesi ve aynı kanunla Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13. madde uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına göre, sanıklar Mustafa Çelik, Süleyman Çelik, Samed Çelik haklarında kasten yaralama, görevli memura direnme, genel güvenliği tehlikeye sokma ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan hükümlerle ilgili olarak temyizen inceleme görevi, Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 13.10.2015 gün ve 5423-28241 sayı ile; “… Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı, hüküm ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından ek tebliğname talep edilmesine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz inceleme görevi Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1. ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi itibariyle dikkate alınması gereken 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işlerin temyiz incelemesi, bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“Daireler, bu işbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı bulunan işler ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek … gün ve … sayı ile tevdii kararı verildiği anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 1. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin … gün ve … sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.