Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/28 E. 2015/339 K. 05.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/28
KARAR NO : 2015/339
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Sanık hakkında görevi ihmal ve görevi kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda 5237 sayılı TCK’nun 257/1, 62 ve 50/1-a. maddeleri uyarınca 3.000 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve katılan vekili temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince;
“İddianame ve son soruşturmanın açılmasına dair kararın içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen iş bölümü ile Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de;
“Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen Geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianame ve son soruşturmanın açılması kararında görevi kötüye kullanma olarak nitelendirilen eylemin; “şüphelinin müvekkilinin alacaklısı olduğu bahse konu çeke istinaden icra takibi başlattığı ve borcun ödenmediğinden bahisle davalılar … ve… aleyhlerine, Ümraniye 2.Asliye Hukuk Mahkemesinde açtığı 2009/617 esas sayılı muvazaa nedeniyle tapu iptali davasıyla ilgili olarak sadece 153,20 Türk lirası tutarında harç parası yatırdığı halde, tespit harcı, bilirkişi ücreti, tapu iptal davası harcı, ek protokol bedeli ve vergi borcu adı altında toplam 53.850 Türk lirasını şikayetçiden aldığı ve müştekiyi kandırmak amacıyla da toplam 31.700,00 Türk lirası ödeme yaptığına dair ‘Tahsildar Alındısı’ başlıklı 29.06.2009, 30/09/2009 ve 01/07/2009 tarihli üç adet belgeyi sahte olarak düzenleyerek şikayetçiye verdiği” şeklinde anlatıldığı, bu anlatımın 5237 sayılı TCK’nun 158/1-i maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçuna uyduğu ve iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezasını gerektirdiği, buna göre tebliğname tarihi itibariyle iddianamede anlatılan eylemlere ilişkin maddelerdeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırının nitelikli dolandırıcılık suçu olup bu suça bakma görevinin ise Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan Kurul Üyeleri …
“Yargıtay Dairelerinin Görevleri 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesinde belirlenmiştir. Bu madde; 28.6.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı, Türk Ceza Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 31. maddesiyle değişikliğe uğramış olup, yeni metin Ceza Daireleri için :
“a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde düzeltilmiştir.
Değişiklik yapan kanunun 104. maddesi “Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.” hükmünü amirdir.
Kanun 28.6.2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir. İleriye doğru derhal uygulanmak zorunluluğu oluşmuştur.
Göreve ilişkin kurallar Kamu Düzeniyle ilgili Ceza Muhakeme Kuralları olduğundan, görev konusundaki değişiklikler derhal uygulanır. Yargılamada tarafların İş bölümü kurallarınca uzmanlaşmış dairede haklarını aramaları hem haklarıdır, hem de yasal gerekliliktir. Aksine Kabul Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde yer alan Adil Yargılanma Hakkının İhlalidir.
Yargıtay Ceza daireleri başkanlar kurulunun verdiği karar uyuşmazlık konusu bakımından kesindir. Ancak 2797 sayılı Yargıtay Kanunun değişik 14. maddesine açıkça aykırıdır. Kesin olarak verilen bu karara uyulması, Kanun emrinin uygulanmasını öteleyemez.” şeklinde karşıoy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12.01.2015 gün ve 9577-50 Sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oyçokluğuyla karar verildi.