YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/277
KARAR NO : 2015/588
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1, 5 ve 18. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet, katılan-sanık Yılmaz’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım, mağdur ve katılana yönelik görevi yaptırmamak için direnme, katılan-sanık hakkında sanıklara yönelik tehdit suçlarından açılan kamu davasında…. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından iddianamede kasten öldürme olarak vasıflandırılan eylemin TCK’nun 86/1 ve 86/3-e maddelerinde yer alan kasten yaralama suçuna uyduğu gerekçesiyle …. Asliye Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, …Asliye Ceza Mahkemesince de karşı görevsizlik kararı vermesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından…. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucu sanıklar …ve … haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık…. TCK’nun 86/2, 86/3-e, 6136 sayılı Kanunun 15/1; sanık …. TCK’nun 86/2, 86/3-e, 265/1, 6136 sayılı Kanunun 15/4; sanık Süleyman’ın TCK’nun 86/2, 86/3-e, 29, 6136 sayılı Kanunun 15/4; katılan sanık …..’ın 106/1, 43. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar …., ….ve …müdafileri ile katılan sanık …. tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 11.07.2014 gün ve 678-3806 sayı ile; “Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 tarih, 2014/1; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararlar ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31.maddesi ile değişik 14.maddesi ve aynı kanunla Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13.madde uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına göre sanıklar …. …..ve … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya muhalefet, sanık Yalçın hakkında görevi yaptırmamak için direnme, sanık….hakkında tehdit suçlarından kurulan hükümlerle ilgili olarak temyizen inceleme yapma yetki ve görevinin Yargıtay 5.Ceza Dairesi’ne ait olduğu…”
Yargıtay 5. Ceza Dairesince 24.02.2015 gün ve 8245-7407 sayı ile; “İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve 22.01.2015 tarih, 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 02/02/2015 tarihi itibariyle uygulanmaya başlanan 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına ve bu kararda Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerde yer alan ‘…bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir.’ düzenlemesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu…”
Yargıtay 18. Ceza Dairesince 01.04.2015 gün ve 150-63 sayı ile; “2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13.maddeleri uyarınca; sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri iş bölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 3. fıkrası gereğince, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunduğundan, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiş, Yargıtay 1. Ceza Dairesince 25.05.2005 gün ve 2337-3322 sayı ile; “Dairemizin 11.07.2014 gün, 2013/678 esas ve 2014/3806 karar sayılı görevsizlik kararı ile Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilen dosyanın, anılan Dairenin 24.02.2015 gün, 2014/8245 esas ve 2015/7407 karar sayılı görevsizlik kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderildiği, 18. Ceza Dairesinin 01.04.2015 gün, 2015/150 esas ve 2015/63 karar sayılı görevsizlik kararı ile de dosyanın yeniden dairemize gönderildiği anlaşıldığından; Daireler arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü ve görevli Dairenin belirlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na tevdiine” karar verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1, 5 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan hali; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin beşinci fıkrasında, “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu Kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde, “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu Kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 13. maddesi uyarınca Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunca onaylanarak 20.07.2014 gün ve 29066 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 31.07.2014 tarihinde yürürlüğe giren 17.07.2014 gün ve 2014/2 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1, 2 ve 3. maddelerinde;
“1- Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir.
2- İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine dönderilir.
3- Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce esasına kayıtlı bulunan işleri kendisi sonuçlandırır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Diğer taraftan, Yargıtay Daireleri arasındaki görev ilişkisi adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolan ve kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde olmayıp, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “Hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de açıkça anlaşılacağı üzere idari nitelikte bir işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler, işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki düzenlemelerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kuruluna aittir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1. maddesinin “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir” şeklindeki açık düzenlemesi ve işbölümünün 31.07.2014 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiş olması da göz önünde bulundurulduğunda, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin 11.02.2013 olan tebliğname tarihi itibariyle uygulanması mümkün olmadığından uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
Silifke Cumhuriyet Başsavcılığının 05.08.2008 gün ve 2969-1310 sayılı iddianamesinde temyize konu en ağır eylemin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, iddianamede belirtilen ve temyiz incelemesine konu suçların en ağırı olan kasten öldürme suçuna ilişkin olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 11.07.2014 gün ve 678-3806 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.