YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/273
KARAR NO : 2015/584
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Resmi belgede sahtecilik, özel belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1, 207/1 ve 157. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda,….Ağır Ceza Mahkemesince 12.02.2009 gün ve 238-31 sayı ile; sanığın resmi belgede sahtecilik eyleminin özel belgede sahtecilik niteliğinde olduğu kabul edilerek özel belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 07.05.2013 gün ve 24831-8428 sayı ile;
“Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen resmi evrakta sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 204/1 maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; özel evrakta sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 207/1 maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis, dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Kanunun 157/1 maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri, nitelendirmeye ve temyiz kapsamına göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 28.09.2015 gün ve 12285-28761 sayı ile;
“02.09.2008 günlü iddianamede, abonelik sözleşmesi düzenlenmesi aşamasında katılanın kimlik bilgilerini ihtiva eden üzerinde sanığın fotoğrafı bulunan nüfus cüzdanı fotokopisi kullanılmak suretiyle dolandırıcılık suçunun işlendiğinin iddia olunması karşısında; dolandırıcılık suçu yönünden 5237 sayılı TCK’nun 158/1-d maddesinde öngörülen ‘kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 207/1 ve 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 207/1 ve 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemin, “…23.04.2007 tarihinde müşteki S.. D..’in nüfus cüzdanı fotokopisi üzerine kendi resmini yapıştırdıktan sonra fotokopi çektirmek suretiyle oluşturduğu nüfus cüzdanı fotokopisini ve daha önceden aynı şekilde müşteki adına sahte olarak yaptırdığı elektrik ve su abonelikleri sonrasında gönderilen elektrik ve su faturalarını sunarak, ilgili belgelere müşteki adına atfen imzalar atarak mağdur Avea İletişim Hizmetleri Anonim Şirketi’nden 0 506 544 81 35 ve 0 506 544 81 40 numaralı hatlar için düzenlenen abonelik sözleşmelerini imzalamak suretiyle mağdur özel şirketi dolandırdığı” şeklinde anlatılması karşısında, kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı, ancak suç adının basit dolandırıcılık olarak yazılıp, sevkin 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:

a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 158/1-d maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı kanunun 158/1-d maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, nitelikli dolandırıcılık suçu daha ağır yaptırım içermektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, dolandırıcılık suçundan açılan kamu davası sonucunda kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 07.05.2013 gün ve 24831-8428 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.