YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/268
KARAR NO : 2015/579
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : SARUHANLI Asliye Ceza

Konut dokunulmazlığının ihlali, bina veya eklentileri içinden hırsızlık ve yakarak mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıklardan ….. beraatlerine; sanık İsmail’in ise atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili ve sanık….. tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 15.01.2015 gün ve 15060-804 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulu’nun kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 14.09.2015 gün ve 1981-28597 sayı ile;
“ Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 tarih ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Dairelerin Görevlerini düzenleyen 14.maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Sanık …. ve suça sürüklenen çocuklar ….ve …. müşteki …depo olarak kullandığı evine girip pantolon ve gömlek çalmaya karar verdikleri, hep birlikte müştekiye ait evin depo olarak kullanılan ikinci katına çıktıkları, pantolon ve gömleklerin bulunduğu iki koliyi çaldıktan sonra depoyu ateşe verdikleri ve olay yerinden uzaklaştıklarının iddia edildiği somut olayda, her ne kadar iddianamede mala zarar verme suçu yönünden sevk maddesi 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a maddesi olarak gösterilmiş ise de, yargılama konusu eylemin, ‘… Hep birlikte depo olarak kullanılan evin ikinci katına çıktıkları… Depoyu ateşe verdikleri’ şeklinde anlatılması karşısında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddelerinde gösterilen suçlardan; hırsızlık suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca 2 yıldın 5 yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası aynı Kanunun 151/1. maddesi uyarınca 4 aydan 3 yıla kadar hapis ve nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezasının 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali, bina veya eklentileri içinden hırsızlık ve yakarak mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu kurulan mahkûmiyet ve beraat hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 06.03.2014 tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir”, (b) bendinde ise; “çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 116/4. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası, mala zarar verme suçunun yaptırımı aynı kanunun 151. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası olduğu, yakarak mala zarar verme suçunun düzenlendiği TCK’nun 152/2-a. maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin değerlendirilemeyeceği hususu göz önüne alındığında, aynı kanunun 142/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörülen hırsızlık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca hırsızlık suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15.01.2015 gün ve 15060-804 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.