YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/267
KARAR NO : 2015/578
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık, mala zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi,…. Asliye Ceza Mahkemesince 25.05.2010 gün ve 75-20 sayı ile sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkûmiyetine, diğer suçlardan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ile sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 30.10.2013 gün ve 24078-20967 sayı ile;
“I-)Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve genel güvenliğinin kasten tehlikeye sokulması suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi onanmasına,
II-)6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanığın evinde ele geçen ’42’ adet merminin sayı itibariyle 51 adetten az olması nedeniyle eylemin 6136 sayılı Yasanın 13/4. madde ve fıkrası kapsamında kaldığı gözetilmeden, aynı yasa maddesinin 3. fıkrası uyarınca hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
2-)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/95 esas ve 2008/450 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin, yargılama konusu suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve Giresun Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/48-324 esas ve karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde uygulama yapılması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Çaykara Asliye Ceza Mahkemesince 25.02.2014 tarih ve 264-51 sayı ile, sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 06.07.2015 gün ve 11242-20913 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki netilendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 5 no’lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 17.09.2015 gün ve 5412-43039 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosyanın Dairemiz tarafından incelenerek kısmen bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce tanzim olunan tebliğnameler açısından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “ceza daireleri yürürlük tarihinden önce esasına kayıtlı olan işleri kendisi sonuçlandırır. Ancak bu işbölümüyle konusu bakımından dairesi değiştirilen dava dosyaları daha sonra her dairenin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içerisinde mevcut halleriyle ilgili daireye gönderilir. Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” düzenlemesi kabul edilmiş, aynı işbölümünün 6. Ceza Dairesine ilişkin bölümünde de; “6. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nın 141 ilâ 147, 160 ve 165. maddeleri kapsamındaki suçlara ait dava dosyaları, yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesinden itibaren on gün içinde işbölümü değişikliği nedeniyle 17 ve 22. Ceza Dairelerine 1/2 oranında devredilir” şeklindeki düzenlemelere yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece kurulan önceki mahalli Cumhuriyet savcısı ile sanık ve müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 30.10.2013 gün ve 24078-20967 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve dosyanın 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte anılan dairenin arşivinde bulunmayıp, bu işbölümünün 02.02.2015 olan yürürlük tarihinden sonra 26.06.2015 tarihli tebliğname ile Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderildiği ve anılan işbölümü kararıyla 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçuna ilişkin bir değişiklik de yapılmadığı hususları birlikte göz önünde bulundurulduğunda hükmü temyizen inceleme görevi, Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararlarının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 17.09.2015 gün ve 5412-43039 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.