Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/262 E. 2015/573 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/262
KARAR NO : 2015/573
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan açılan kamu davasında,. Asliye Ceza Mahkemesince 18.04.2008 gün ve 203-383 sayı ile eylemin TCK’nun 158/1-f maddesinde yer alan nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğundan bahisle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Ağır Ceza Mahkemesince de karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 23.06.2010 gün ve 388-267 sayılı kararı uyarıncai Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucu sanığın TCK’nun 245/1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 29.09.2014 gün ve13919-15704 sayı ile; “6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında; 02.11.2011 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 245. maddesi gereğince başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş olmakla, mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 21.05.2011 gün ve 30623-17362 sayı ile; “Sanıklar hakkında verilen görevsizlik kararı ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 26.01.2013 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiş, Yargıtay 15. Ceza Dairesince 07.09.2015 gün ve 11084-28122 sayı ile; “14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun ceza dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 31.01.2008 tarih ve 2008/1187-750 sayılı iddianamesi ve Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18.04.2008 tarih ve 2008/203-383 sayılı görevsizlik kararında, sanığın şikâyetçinin kredi kartını hile ile ele geçirip rızası dışında kullanarak 550,00 TL parayı aldıktan sonra kayıplara karıştığının iddia olunması nedeniyle açılan dava ile 5237 sayılı TCK’nun 245/1 maddesinde yer alan ‘Banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması’ suçunun tavsif edilmiş ve nitelendirmenin bu şekilde yapılmış olduğunun anlaşılması karşısında; iddianamede anlatım ve sevk maddeleri ile görevsizlik kararındaki anlatıma göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan, Dairemizin görevsizliğine, görevli dairenin belirlenmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesine” karar verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen Geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelenen dosya kapsamından;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede sanık hakkında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 245/1. maddesi gösterilmiş ise de eylem gerek iddianamede gerekse görevsizlik kararında “…müştekinin Cumhuriyet Mahallesi Nazmi Topel Caddesi’nde bulunan Vakıfbank’a ait bankamatikten para çekmek için geldiği, kartını bankamatiğe sokup şifresini girdikten sonra şüphelinin müştekinin yanına gelerek ‘Ağabey yanlış basıyorsun’ diyerek düğmelere bastığı, müşteki ile bankamatik arasına girdiği, sonra ‘Amca bu makine para vermiyor’ diyerek yandaki bankamatiği gösterdiği, bu arada müştekinin 550,00 YTL’sini müştekinin kredi kartını hile ile ele geçirip, rızası dışında kullanarak ve 550,00 YTL’yi bankamatikten aldığı” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden ve Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararından sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f maddesinde düzenlenen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29.09.2014 gün ve 13919-15704 ve 07.09.2015 gün ve 11084-28122 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

.