YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/259
KARAR NO : 2015/570
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza
.
Sanığın suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak ve dolandırıcılık suçlarından cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanığın eşi ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 14.07.2014 gün ve 21629-15076 sayı ile;
“I- 07.04.2012 tarihinde sanığa usulüne uygun biçimde tebliğ edilen hükmü sanığın eşi ve savunmanının yasal süreden sonra temyiz ettikleri ve eski hale getirme nedenleri de yerinde görülmediğinden, sanık ….nın eşi ….. Amasya ve savunmanının temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine…
3- Yakınanlar …. ….. ve … karşı gerçekleştirilen dolandırıcılık suçunda, sanıkların yakınanlardan……. ve ….. görüşme yapıp anılan yakınanlardan parayı tek seferde almaları biçimden gerçekleşen eylemin her üç mağdura karşı TCK.nun 157/1, 43/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, her bir yakınan için ayrı ayrı yazılı biçimde hükümlülüklerine karar verilmesi;
4- Temyiz isteminin reddine karar verilen sanık…. sanık ….ile bir araya gelip, çeşitli yalanlar söyleyerek yakınan …. borç para alması ve yakınanın da borç olarak para vermesi eyleminin taraflar arasında, alacak borç ilişkisinden kaynaklanan hukuki nitelikte sorun olduğu ve sanıkların eylemlerinin suç oluşturmayacağı gözetilmeden sanıklar….ile….hakkında yazılı biçimde hüküm kurulması…, hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi gereğince yakınan ….. karşı sanıklar….ve … hakkında yapılan bozmadan temyiz isteminin reddine karar verilen sanık ….yararlandırılmasına” karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığınca 09.04.2015 gün ve 25393 sayılı kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 14.05.2015 gün ve 4117–26398 sayı ile;
“Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, sanığın temyiz isteminin Yargıtay’ın Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin 14.07.2014 gün 2013/21629 Esas, 2014/15076 Karar sayılı kararı ile reddedilmiş olmasına, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünü düzenleyen A-Ortak hükümler kısmının 5. bendindeki ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ şeklindeki düzenlemeye ve bu konuda istikrar kazanmış Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 03.07.2015 gün ve 3511–42351 sayı ile;
“Kanun yararına bozmaya konu hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce tanzim olunan tebliğnameler açısından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “ceza daireleri yürürlük tarihinden önce esasına kayıtlı olan işleri kendisi sonuçlandırır. Ancak bu işbölümüyle konusu bakımından dairesi değiştirilen dava dosyaları daha sonra her dairenin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içerisinde mevcut halleriyle ilgili daireye gönderilir. Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” düzenlemesi kabul edilmiş, aynı işbölümünün 6. Ceza Dairesine ilişkin bölümünde de; “6. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nın 141 ilâ 147, 160 ve 165. maddeleri kapsamındaki suçlara ait dava dosyaları, yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesinden itibaren on gün içinde işbölümü değişikliği nedeniyle 17 ve 22. Ceza Dairelerine 1/2 oranında devredilir” şeklindeki düzenlemelere yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece kurulan önceki hükmün sanığın eşinin ve müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 14.07.2014 gün ve 21629-15076 sayı ile süre yönünden temyiz isteminin reddine, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 325. maddesi gereğince şikayetçi Bekir Pişkin’e karşı sanıklar Murat Güçlü ve Mesut Güçlü hakkında yapılan bozmanın temyiz isteminin reddine karar verilen sanık M.. A..’nın da yararlandırılmasına karar verildiği ve anılan işbölümü kararıyla dolandırıcılık suçlarına ilişkin bir değişiklik de yapılmadığı hususları birlikte göz önünde bulundurulduğunda hükmü temyizen inceleme görevi, Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararlarının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 03.07.2015 gün ve 3511–42351 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.