YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/258
KARAR NO : 2015/569
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 19 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Hükümlü …. 5275 sayılı Kanunun 44/2-j maddesi uyarınca on gün hücre hapsiyle cezalandırılmasına yönelik kararın kaldırılmasına ilişkin talebinin reddine dair karara hükümlü tarafından itiraz edilmesi üzerine, …. Ağır Ceza Mahkemesince 15.08.2014 gün ve 1116 sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Anılan karara karşı …. Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesince 07.05.2015 gün ve 2551-1264 sayı ile;
“5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenek yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak kabul edilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına dair ihtilafların kanun yolu incelemesi, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan daireler tarafından yapılmıştır. …
5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli dairesince yapılmakta, anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları, yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza dairesince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa ceza dairelerinin tamamının baktığı her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili hukuki işlerin çözümlenmesinin dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki, bu husus Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, dairemizin görevi özel ceza yasaları, Kabahatler Kanunundan doğan ve başka dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, kanun yararına bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin, hükümlü hakkında tehdit suçundan hükmedilen dört yıl oniki ay yirmiiki gün hapis cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Kanunun 44/2-j maddesi uyarınca karar verilen on gün süreyle hücreye koyma cezasının kaldırılmasına ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Hükmolunan ceza 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen silahla tehdit suçuna ilişkin olup, cezanın infazı sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Kanunun özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, kanun yararına bozma istemine konu hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. madesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu, …”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 18.06.2015 gün ve 14390-31617 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 tarih ve 41-41; 27.12.2013 tarih ve 213-219 sayılı kararları ile, Yargıtay Kanununun 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevinin 19. Ceza Dairesine ait olduğu, özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de aynı dairece incelenmesi gerektiği, …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; 5275 sayılı Kanunun 44/2-j maddesi gereğince, tehdit suçundan hükümlünün on gün disiplin hapsiyle cezalandırılmasına ilişkin karara yapılan itirazın reddine dair karara yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümüne göre, Kabahatler Kanunu ile özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanlarına girmeyen suç ve kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu göz önüne alındığında, özel ceza kanunları uyarınca verilen kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de aynı dairece yapılması gerekmektedir.
5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca infaz hakimlikleri tarafından verilen ve infaza konu olan suç ya da cezayla herhangi bir ilgisi bulunmayan disiplin hapsi ve benzeri kararlar, başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu cezalara ilişkin işlere bakma görevi de Yargıtay 19. Ceza Dairesine aittir.
Somut olayda, kanun yararına bozma isteminin, 5275 sayılı Kanunun 44/2-j maddesi uyarınca hükümlünün kurum görevlilerine hakaret ve tehdit eylemi nedeniyle verilen on gün hücre cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin olduğu ve bu kararın, infaz edilmekte olan suç veya cezayla herhangi bir bağlantısının da bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle kanun yararına bozma istemine ilişkin incelemenin, özel ceza kanunları uyarınca verilen kararlara yönelik temyiz incelemesi yapmakla görevli bulunan Yargıtay 19. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 07.05.2015 gün ve 2551-1264 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.