Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/256 E. 2015/567 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/256
KARAR NO : 2015/567
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 19 ve 1. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

… Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının, hükümlü….5275 sayılı Kanunun 43/2-c maddesi uyarınca bir ay ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezası ile cezalandırması üzerine hükümlünün bu kararın kaldırılması talebine ilişkin .. İnfaz Hakimliğinin 27.08.2014 gün ve 1087-1100 sayılı ret kararına yönelik itirazını değerlendiren … Ağır Ceza Mahkemesince 12.09.2014 gün ve 862 değişik iş sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı… Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 22.01.2015 gün ve 5442 sayılı yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 03.02.2015 gün ve 33451 sayı ile sayı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 14.05.2015 gün ve 2522-1542 sayı ile;
“Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi Özel Ceza Kanunlarından veya Kabahatler Kanunu’ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hükümlü …. hakkında,…. Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakli sırasında nakil süresine uymayarak geç teslim olduğundan bahisle 5275 sayılı Kanunun 43/2-c maddesi uyarınca 1 ay süreyle ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezasıyla cezalandırılması kararına vaki itiraza ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, kasten öldürmeye teşebbüs suçuna ilişkin olup, bu cezanın infazı sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, Özel Ceza Kanunu kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusu ile ceza miktarlarına ve Yargıtay Kanununun değişik 14. fıkrası ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 07.07.2015 gün ve 3206-4349 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; hükümlünün 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 43/2-c maddesi uyarınca bir ay ziyaretçi kabulünden yoksun bırakılması cezasının kaldırılmasına ilişkin talebin reddini içeren Manisa İnfaz Hakimliği kararına itiraz etmesi üzerine ….Ağır Ceza Mahkemesince verilen ret kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümüne göre, Kabahatler Kanunu ile özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanlarına girmeyen suç ve kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu göz önüne alındığında, özel ceza kanunları uyarınca verilen kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de aynı dairece yapılması gerekmektedir.
5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca infaz hakimlikleri tarafından verilen ve infaza konu olan suç ya da cezayla herhangi bir ilgisi bulunmayan disiplin hapsi ve benzeri kararlar, başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu kararlara ilişkin işlere bakma görevi de Yargıtay 19. Ceza Dairesine aittir.
Somut olayda, kanun yararına bozma isteminin, 5275 sayılı Kanunun 43/2-c maddesi uyarınca hükümlünün izin nakil saatine riayet etmeyerek geç teslim olması nedeniyle verilen bir ay ziyaretçi kabulünden yoksun bırakılma cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin olduğu ve bu kararın, infaz edilmekte olan suç veya cezayla herhangi bir bağlantısının da bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle kanun yararına bozma istemine ilişkin incelemenin, özel ceza kanunları uyarınca verilen kararlara yönelik temyiz incelemesi yapmakla görevli bulunan Yargıtay 19. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 14.05.2015 gün ve 2522-1542 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, incelemesinin yapılması için Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.