Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/246 E. 2015/557 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/246
KARAR NO : 2015/557
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde…Asliye Ceza Mahkemesince 07.11.2013 gün ve 90-185 sayı ile sanığın eyleminin zincirleme şekilde silahla tehdit suçunu oluşturduğundan bahisle mahkumiyetine, kasten yaralama suçlarından ise kastının bulunmaması nedeniyle beraatine karar verilmiştir.
Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.02.2015 gün ve 1905-22118 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 02.07.2015 gün ve10681-23361 sayı ile;
“Dava konusu eylemin iddianamede belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen yasa maddelerine tehdit suçundan temyiz edilmiş olmasına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevi 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet ile kasten yaralama ve basit yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 08.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla geçerlidir” denildikten sonra, beşinci maddesinde; “Ceza Daireleriyle ilgili görevlendirmede, eylemlerin nitelendirilmesi ve suç unsurlarının değiştirilerek başka bir suça dönüştürülmesi halinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır.” hükmü getirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6545 sayılı Kanunun 37. maddesiyle eklenen geçici 13. maddesinin beşinci fıkrasında da;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı uygulamalarına göre, çeşitli suçlardan açılan davalardan en ağırı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelemeye konu dosyada yapılan yargılama sonucu kurulan beraat ve mahkumiyet hükümlerinin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edildiği, temyiz incelemesine konu olan silahla tehdit suçunun müeyyidesi 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis, kasten yaralama suçunun cezası aynı kanunun 86/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis olup, silahla tehdit suçunun yaptırımı kasten yaralama suçunun cezasından fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine istinaden hazırlanan işbölümü uyarınca kasten yaralama suçlarını incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.02.2015 gün ve 1905-22118 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.