YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/240
KARAR NO : 2015/551
KARAR TARİHİ : 22.12.2015
Yargıtay Daireleri : 22 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi : … Ağır Ceza
Açığa atılan imzanın kötüye kullanılması suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde …. Sulh Ceza Mahkemesince … gün ve … sayı ile, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun 148/2. maddesine uyan yağma suçunu oluşturabileceğinden bahisle verilen görevsizlik kararı üzerine yargılama yapan … Ağır Ceza Mahkemesince … gün ve… sayı ile, sanıkların yağma suçundan beraatlarına ilişkin hükmünün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince … gün ve … sayı ile;
“Yakınan …’in aşamalardaki hayatın olağan akışına uygun, tutarlı anlatımları ile bu anlatımları doğrulayan tanıklar … ve …’ın anlatımları ve tüm dosya içeriğine göre; yakınanın olay günü eğlenmeye gittiği sanık …’nın şef olarak çalıştığı gazinoda hesabı ödemeye parası yetmeyince, sanık … tarafından gazinonun lavabosuna götürülüp, bakiye kalan 180 TL borcu için meblağ kısmı boş olan bir senedi imzalaması istenildiği, yakınanın karşı koymasına karşın, yanında bulunan kişilerle birlikte ‘imzalamazsan buradan ölün çıkar’ diye tehdit ederek zorla senedi imzalattıkları, birkaç gün sonra bakiye borcunu ödeyen yakınana, gömleğinin çamaşır makinesinde yıkanırken cebinde bulunan senedin de bu sırada yok olduğunu söyleyip iade etmediği, olaydan birkaç ay sonra da üzerini 180 milyar lira olarak doldurup, Ulus – Gölbaşı hattında çalışan dolmuşu olduğunu bildiği yakınana karşı; senedi aynı köylüsü ve … isimli pavyonun sahibi olan diğer sanık …’a ciro edip, bu sanık vasıtasıyla icra takibi yaptığı ve sanıkların eylemlerinin sübuta erdiği gözetilip; sanık …’nın senedin alınması sırasındaki eylemine uyan TCK’nun 150/1. maddesi yollamasıyla aynı yasanın 106/1-2-c maddesi ve her iki sanığın yenilenen kasıtla bedelsiz kalan senedin tahsile koymaları eylemleri nedeniyle ayrı ayrı anılan Kanunun 209/2. maddesi yollamasıyla 204/1. maddesiyle cezalandırılmaları gerektiği düşünülmeden; sanık …’nın her hangi bir noter sözleşmesi ya da adi nitelikte sözleşme yapmadan, yakınanın dolmuştaki hissesinin 1/3’ünü 180 milyar Liraya aldığına, bu nedenle nakit olarak bu parayı verdiğine sonrada teminat olarak senet aldığına ilişkin anlatımı ile sanık …’nın, 180 milyar Lira parayı nereden bulduğunu açıklayabilmek için tanık olarak gösterdiği sanık …’ın sanık …’ya 60 milyar Lira, aynı köylüsü ve dayısının oğlu olup … Gazinosunu işleten tanık …’in de 90 milyar Lira borç para verdiklerine ilişkin soyut ve hayatın olağan akışına aykırı anlatımlarına üstünlük tanınıp yazılı biçimde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece … gün ve … sayı ile, her iki sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan, sanık …i’nin ayrıca tehdit suçundan mahkûmiyetlerine ilişkin hükmün katılan vekili ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 19.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü nedeniyle, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve yalnızca Daire Başkanı tarafından imzalanan … gün ve … sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince … gün ve … sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. Maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı iş bölümü kararına göre temyize konu resmi belgede sahtecilik ve tehdit suçlarından TCK’nın 204/1 ve 106/1-2-c maddelerine göre kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesi görevi Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de … gün ve … sayı ile;
“Tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve l sayılı Kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümleri 2. maddesindeki ‘Daireler… daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ şeklindeki düzenlemeye ve bu konuda istikrar kazanmış Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararları uyarınca, davaya daha önce Yüksek 6. Ceza Dairesince bakılarak … gün ve … esas, … sayılı bozma kararının verilmesine göre; 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun işbölümüne ilişkin kararı uyarınca Yüksek 6. Ceza Dairesinden devir edildiği anlaşılan dosyanın temyiz inceleme görevinin Yüksek 22. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 22 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; açığa atılan imzanın kötüye kullanılması suçundan açılan kamu davasının yargılaması neticesinde resmi belgede sahtecilik ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2012 günü yürürlüğe giren ve 01.10.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.” denildikten sonra, ikinci maddesinde; “İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek … gün ve … sayı ile bozulmasına karar verildiği, hırsızlık suçundan açılmış bir dava veya verilmiş bir hüküm bulunmaması sebebiyle Yargıtay 6. Ceza Dairesince Yargıtay 22. Ceza Dairesine devredilmesi gereken dosyalardan da olmadığı anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 01.10.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Diğer taraftan, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.