Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/236 E. 2015/547 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/236
KARAR NO : 2015/547
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Katılan sanıklar hakkında TCK’nun 86/2, 125/1, 116/4, 151/1 ve 106/2-c. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, katılan sanıklar … ve …’nin TCK’nun 106/2-c maddesinde düzenlenen tehdit suçundan beraatlerine karar verilmiş, katılan sanıklar hakkında diğer suçlardan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, beraat ve şikayet yokluğundan düşme kararları verilmiştir.
Hükmün katılan sanıklar … ve … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.05.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 27.04.2015 gün ve 907-615 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin 17.02.2015 tarih ve 2015/18207 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanan eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’ nca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı işbölümü kararına, temyizin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 03.07.2015 gün ve 10511-33081 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmü ve 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosyada; katılan sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itirazların reddedilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların kesinleştiği, katılan sanıklar … ve …’ın kendileri hakkında verilen beraat hükümlerini de temyiz ettikleri görüldüğünden temyiz isteminin TCK’nun 86/2, 125/1, 116/4 ve 151/1, 106/2-c. maddeleri uyarınca verilen beraat ve düşme hükümlerine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03.07.2015 gün ve 10511-33081 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.