YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/233
KARAR NO : 2015/544
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Resmi belgede sahtecilik ve basit dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıkların atılı suçlardan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık … müdafii ile sanıklar …ve …tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 19.11.2014 gün ve 2171-19549 sayı ile; “6110 sayılı Yasanın 8. maddesiyle değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yer alan ‘Ceza daireleri arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmü ile Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere görevli dairelerin tayininde iddianamedeki açıklama esas alınmalıdır.
Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06.03.2009 günlü iddianamesi ile sanıklar hakkında milli piyango biletinde sahtecilik yaptıkları iddia edilerek 3670 sayılı Kanunun 12. maddesi delaletiyle TCK’nun 197. maddesinde düzenlenen ‘parada sahtecilik’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 30.06.2015 gün ve 37665-20454 sayı ile;
“Sanık hakkında verilen hükmün, sanıklar ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 2013/2171 esas, 2014/19549 karar 19.11.2014 günlü ilamı ile temyiz inceleme görevinin Dairemiz görevinden bulunduğundan görevsizlik ile dosyanın Dairemize tevdiine karar verilmesine karşın, sevkteki eylem tanımına, temyiz edilen hüküm konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına,Yargıtay Kanunun 14. maddesi hükmüne göre dosyayı inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
03.01.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şüpheliler Y.. D.., E.. D.. ve Ü.. G..’in, TCK nun 37/1. maddesi kapsmında fikir eylem ve irade birlikteliği içerisinde, ellerinde bulunan 01.01.2009 tarihli milli piyangonun yılbaşı çekilişinde ikramiye çıkmayan biletler yardımıyla, 34 adet ikramiye çıkan numaraları ihtiva eden sahte yılbaşı biletleri ürettikleri…” şeklinde anlatılması karşısında, sanıklar hakkında 3670 sayılı Kanunun 12. maddesi delaletiyle TCK’nun 197. maddesinde düzenlenen “parada sahtecilik” suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Buna göre hükmü temyizen inceleme görevi ise Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30.06.2015 gün ve 37665-20454 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.