YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/229
KARAR NO : 2015/540
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Yargıtay Daireleri : 14 ve 4. Ceza
Mahkemesi : … Asliye Ceza
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanığın eyleminin tehdit suçunu oluşturduğu kabul edilerek mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince … gün ve … sayı ile; “Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, hükmün içeriğine ve temyiz kapsamına göre, Yargıtay Kanununun 6545 sayılı kanunla değişik 14. maddesi ve 29.01.2014 tarihli Resmî Gazetede yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı uyarınca temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de … gün ve… sayı ile; “İddianamedeki sevk ve anlatıma, tebliğnamenin düzenlenme tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14. ve 4. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmadığından uyuşmazlığın 08.09.2013 olan tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
İddianamede eylemin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunun tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 10.03.2015 gün ve 9556-2556 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.