YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/223
KARAR NO : 2015/534
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 12. Ceza Dairesi
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanık M.. Ö..’ün özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 06.06.2012 gün ve 25370-13892 sayı ile;
Sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının gözetilmemesi…” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmadan sonra ..Sulh Ceza Mahkemesince suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 81. maddesi ile suçun yaptırımın arttırıldığından bahisle verilen 23.07.2012 gün ve 1315-1578 sayılı görevsizlik kararı üzerine yargılama yapan … Asliye Ceza Mahkemesince 24.06.2013 gün ve 1140-506 sayı ile; sanığın özel hayatın gizliliğini ihlal suçuna teşebbüsten cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesince 15.12.2014 gün ve 7250-25541 sayı ile;
“Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından esası incelenerek bozulduğu anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararları ile Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca temyiz incelemesi yapma görevi dosyayı daha önce inceleyerek karar veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince ise Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen geçici 14. maddeye istinaden sadece Daire Başkanı tarafından imzalanan 20.02.2015 gün ve 1607-21234 sayı ile;
“27978 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’nun 27. maddesi ile Eklenen Geçici 14. maddesi ile 22.01.2015 tarih, 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince, bu dava dosyasının Yargıtay 12. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine” karar verilmiştir.
Gönderme kararı üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesince 18.05.2015 gün ve 2311-8319 sayı ile;
“Daha önce görevsizlik kararı veren Dairemiz ile Yargıtay 4. Ceza Dairesi arasında görev uyuşmazlığı oluşması karşısında, uyuşmazlığın giderilmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesi gerekirken, dosya Dairemize gönderilmiş olup, görev uyuşmazlığının çözülmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca açıklığa kavuşturulması gereken husus, özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin tespitine ilişkin ise de, öncelikle olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekir.
İncelenen dosya kapsamından;
Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından dosyanın Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen Geçici 14. maddeye istinaden yalnızca Daire Başkanınca imzalanan tevdi kararı ile Yargıtay 12. Ceza Dairesine gönderildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen Geçici 14. madde gereği, Dairelerin işbölümüne ilişkin olarak Yargıtay Başkanlar Kurulunca hazırlanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından onaylanmasının ardından 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 20015/8 sayılı kararın “Ceza Dairelerine İlişkin Ortak Hükümler” bölümüne göre verilerek, yalnızca Daire Başkanı tarafından imzalanan tevdi kararlarının görevsizlik kararı olarak kabulü mümkün değildir.
Bu durumda Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen bir görevsizlik kararı olmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözülmesi gereken görev uyuşmazlığı da yoktur.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 15.12.2014 gün ve 7250-25541 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.