YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/222
KARAR NO : 2015/533
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 19. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Cinsel taciz suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi … Sulh Ceza Mahkemesince 17.09.2013 gün ve 504-631 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş, söz konusu hüküm temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığının hükümlünün şartla tahliyesi ve denetim süresi belirlenmesine ilişkin talebi üzerine … Sulh Ceza Mahkemesince 28.03.2014 gün ve 221 sayı ile talebin reddine karar verilmiş, bu karara Cumhuriyet Başsavcılığınca itirazda bulunulması üzerine … Asliye Ceza Mahkemesince 02.04.2014 gün ve 105 sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Asliye Ceza Mahkemesinin 02.04.2014 gün ve 105 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine Yargıtay 14. Ceza Dairesince 03.11.2014 gün ve 7361-12079 sayı ile;
“Kanun yararına bozma istemine konu olan uyuşmazlığın, 5275 sayılı Kanunun 107. maddesindeki koşullu salıverilmeye ve denetimli serbestlik hizmetleri yönetmeliği uyarınca salıverme öncesi hazırlanması gereken değerlendirme raporuna ilişkin bulunması karşısında, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Resmî Gazetede yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2014/1 sayılı işbölümü kararına göre işin incelenmesi görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 18.02.2015 gün ve 33204-9735 sayılı yazısıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 09.04.2015 gün ve 97-169 sayı ile;
“Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı TCK ile bunun dışında kalan ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, mükerrirlere özgü infaz rejimi, özel infaz hükümleri gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez. …
5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutuklunun hakları ve kısıtlayıcı önlemlere ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza dairelerince karara bağlanmaktadır.
Uygulamanın aksi düşünülecek olursa, ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından hazırlanan işbölümüne göre dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunundan doğan ve başka dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, kanun yararına bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin cinsel taciz suçundan hükümlünün, dört ay on gün hapis cezasının infazı sırasında, şartlı tahliye talebinin süresinin belirlenmesine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda, hükümlü hakkında hükmolunan ceza TCK’da düzenlenen cinsel taciz suçuna ilişkin olup, cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Kanunun özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, kanun yararına bozma istemine konu hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun değişik 14. fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre işin incelenmesinin 14. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 19. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hükümlü hakkında 5275 sayılı Kanun uyarınca verilen karara yönelik kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümüne göre, özel ceza kanunları ve Kabahatler Kanunundan doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlar ve kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine aittir.
5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca şartla tahliye ve denetim süresi belirlenmesine ilişkin kararların, başka bir dairenin görev alanına girmediği ve bu kararlara yönelik işlere bakma görevinin de Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğu düşünülebilir ise de anılan kanun hükümleri uyarınca şartla tahliye ve denetim süresinin belirlenmesine ilişkin kararların, asıl karara bağlı bir değerlendirmeyi gerektirmesi karşısında, bu kararlara yönelik kanun yararına bozma talebi üzerine yapılacak incelemenin mahkûmiyet hükmünün konusunu oluşturan suça ilişkin temyizi incelemekle görevli dairece yapılması gerektiği kabul edilmelidir.
İnceleme konusu olayda hükümlünün şartla tahliyesi ve denetim süresi belirlenmesine karar verilmesi talep edilen mahkûmiyet hükmüne konu olan ve TCK’nun 105/1. maddesinde öngörülen cinsel taciz suçunun temyiz inceleme görevi, Yargıtay Kanununun 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararı uyarınca Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğundan, kanun yararına bozma talebi üzerine incelemenin de anılan dairece yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 03.11.2014 gün ve 7361-12079 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.