YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/192
KARAR NO : 2015/503
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Çocuk
Temyiz Eden : Mağdur vekili
Hukuki alacağın tahsili amacıyla hırsızlık, mala zarar verme ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanığın hukuki alacağın tahsili amacıyla hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından beraatine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün mağdur vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 25.03.2015 gün ve 14020-6245 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 109/1,3-f maddesine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 07.05.2015 gün ve 3232-6213 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olup temyizinin mümkün bulunmadığı gözetildiğinde iddianame içeriğine, sevke, mahkeme hükmüne, temyizin kapsamına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 14.05.2013 tarih 2013/Bşk-20/26 sayılı Kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı Kararına göre hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerle ilgili temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; mağdur vekilinin temyiz istemi yalnızca hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükme ilişkin olup uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan, iddianamede anlatılan ve sevk maddesi de gösterilen nitelikli hukuki alacağın tahsili amacıyla hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 144. maddesinde iki aydan bir yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı kanunun 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, mala zarar verme suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelenmesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Diğer taraftan, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.