YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/187
KARAR NO : 2015/498
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza Daireleri

Isparta Cumhuriyet Başsavcılığının 11.04.2005 gün ve 754-303 sayılı iddianamesi ve …Ağır Ceza Mahkemesinin 30.06.2005 gün ve 182-171 sayılı son soruşturmanın açılması kararı üzerine, ilk derece mahkemesi sıfatıyla yargılama yapan Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.05.2007 gün ve 10-23 sayı ile sanığın görevli memura sövme suçundan 765 sayılı TCK’nun 266/1, 251, 272, 59/2, 72 ve 647 sayılı Kanunun 4, 5 ve 6. maddeleri uyarınca 299 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının taksitlendirilmesine ve ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün kesinleşmesinden sonra 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde 5728 sayılı Kanunla yapılan değişiklik üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince uyarlama yargılaması sonunda 19.03.2009 gün ve 10-23 sayılı ek karar ile sanığın 765 sayılı TCK’nun 266/1, 251, 272 ve 59/2. maddeleri uyarınca 16 gün hapis ve 123 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Yargıtay 4. Ceza Dairesince beş yıllık denetim süresi sonunda dosyanın yeniden ele alınarak incelenmesi sonucunda da 26.02.2015 gün ve 10-23 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesinin son fıkrası ve yine bu madde ile oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı işbölümü kararı gereğince, görevliye hakaret suçu nedeniyle yargılama görevinin Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesi’ne ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince ise 28.05.2015 gün ve 1-1 sayı ile;
“Kesinleşen hükümlerde, 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren Yasaların uygulanmasında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17/5/2011 gün, 2011/3-66 esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 98. maddesinin uygulanması gerektiği ve anılan Yasa maddesinin 1. fıkrasında sonradan yürürlüğe giren Kanunu hükmünün uygulanmasına ilişkin kararı daha önce hükmü vermiş bulunan Mahkemenin vermesi gerektiği belirtildiğinden, CMK’nın 231. maddesine eklenen 11. fıkra uyarınca işlem yapılması istenen kesinleşmiş hükmü daha önce verdiği anlaşılan Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesinin anılan taleple ilgili kararı vermeye de görevli bulunduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülebilmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; hükümlü hakkında uyarlama sonucu verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin olarak beş yıllık denetim süresi sonunda ele alınan dosyanın, ilk derece mahkemesi sıfatıyla hangi Özel Dairece inceleneceğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi;
“Ceza dairelerinde:
c) Temyiz davasına bakmakla görevli olan daire, Yargıtayın ilk derece mahkemesi olarak bakmakla görevli olduğu davalar ile olağanüstü kanun yollarına ilişkin davalara bakmakla da görevlidir” şeklinde düzenlenmiş olup temyiz dosyasına bakan dairenin aynı suçla ilgili ilk derece dosyalarına da bakacağı kabul edilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının Yargıtay 4. Ceza Dairesi ile ilgili kısmında ise;
“4. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nın 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127,128, 129, 130, 131, 181, 182, 183 ve 184. maddelerinde düzenlenen suçlara ait dava dosyalan, yeni kurulan dairelerin başkanlan, üyeleri ve tetkik hâkimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde işbölümü değişikliği nedeniyle 18. Ceza Dairesine devredilir.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay 4. Ceza Dairesi ile ilgili bu düzenleme, Dairenin arşivinde temyiz veya kanun yararına bozma incelemesi için beklemekte olan dosyalarla ilgili olup ilk derece dosyalarını kapsamamaktadır. İş bölümü kararında Dairelerin bakmakta oldukları ilk derece dosyaları ile ilgili özel bir hüküm bulunmadığından uyuşmazlığın genel hükümler ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrar kazanmış kararları uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere bir çok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır. Nitekim süreklilik kazanan bu uygulamalar sonucunda 2012 yılından itibaren yapılan iş bölümlerinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu Kararlarına paralel olarak dairelerin daha önce kendilerine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdikleri işlerden geri gelenlerine bakmaya devam edeceği düzenlenmiştir.
Şu halde, Özel Dairelerce yargılamalarına başlanılan ilk derece dosyalarının aynı Özel Daire tarafından bakılmasına devam olunması gerektiği kabul edilmelidir.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/4. maddesinde düzenlenen “davaların en az masrafla mümkün olan en kısa zamanda bitirilmesi gerektiği” hükmü ve usul ekonomisi ile delillerin yüz yüzeliği ve tabi hakim ilkesi uyarınca da yargılamasına başladığı ilk derece yargılamasının aynı Özel Dairece sonuçlandırılması hakkaniyete ve kanuna daha uygun olacaktır.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 4. Ceza Dairesince ilk derece yargılaması yapılarak hüküm kurulduğu, hükmün kesinleştiği ve uyarlama yargılaması yapıldığı anlaşıldığından, infaz aşamasında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin olarak, beş yıllık denetim süresi sonunda dosyayı ele alarak karar verme görevi de 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.02.2015 gün ve 10-23 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 günü oybirliğiyle karar verildi