YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/186
KARAR NO : 2015/497
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 16. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Mala zarar verme ve hakaret suçlarından sanıklar hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Bingöl 1. Asliye Ceza Mahkemesince 10.04.2007 gün ve 223-190 sayı ile 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a, 31, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca sanıklar Muhammed ve Emrah’ın 7.300 Lira, sanık …’un 5.400 Lira, hakaret suçundan her bir mağdura yönelik olmak üzere aynı Kanunun 125/3(a)-4, 31, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca sanıklar Muhammed ve Emrah’ın 5.600 Lira, sanık Mahşuk’un ise 4.200 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 13.09.2011 gün ve 15954-22266 sayı ile;
“1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün Onanmasına,
2-Sanıklar hakkında görevliye hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin temyizlere gelince;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanıkların aynı anda birden fazla polis memuruna yönelik hakeret eylemlerinin aynı suçu işleme kararı içinde işlenmiş olduğunun anlaşılması karşısında, TCK’nın 43/2. maddesi yollaması ile aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanması gerektiği gözetilmeden, anılan Kanunun 125/1-3 (a)- 4. madde ve fıkrası uyarınca katılan sayısınca mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Bingöl 1. Asliye Ceza Mahkemesince 05.11.2012 gün ve 437-292 sayı ile 5237 sayılı TCK’nun 125/3(a)-4, 43, 31, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca sanıklar Muhammed ve Emrah’ın 7.000 Lira, sanık Mahşuk’un ise 5.240 Lira adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.01.2015 gün ve 26101-1188 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi, daha önceden dosyayı inceleyen Yüksek Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 gün ve 395-3368 sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince de 06.04.2015 gün ve 1038-617 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, nitelendirmedeki ağırlığa, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile 22.01.2015 Tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; mala zarar verme ve hakaret suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 29.04.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla geçerlidir” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
2779 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 37. maddesiyle eklenen geçici 13. maddesinin beşinci fıkrasında da;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesine yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek 13.09.2011 gün ve 15954-22266 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 29.04.2014 olduğu anlaşıldığından hükmü temyizen inceleme görevi 9. Ceza Dairesine aittir.
Diğer taraftan Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün 6-6 ve 30.03.2005 gün 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın temyiz incelemesinin yapılabilmesi amacıyla Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.