YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/180
KARAR NO : 2015/491
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 11. Ceza
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, aynı Kanunun 202/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 27.10.2014 gün ve 25550-23550 sayı ile;
“Sanık hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 31.10.2006 tarihli iddianamede, resmi belge niteliğinde bulunan araç plakasında ve trafik tescil belgesinde sahtecilikten söz edilmiş bulunmasına, sahte mühür yapıldığına ilişkin bir ibare bulunmayıp bu suçtan bağımsız olarak açılmış bir dava bulunmamasına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (11.) Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 14.05.2015 gün ve 21603-26399 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmü yer almaktadır. Yasanın yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden itibaren mahkumiyet kararlarında iş bölümünü belirlerken, iddianamedeki sevk ve tavsif değil, mahkemenin nitelendirmesi esas alınacaktır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14.07.2014 gün ve 2014/252376 sayılı ihbarnamesi ile kanun yararına bozma konusu yapılan, İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04.10.2011 tarih, 2010/1373 esas, 2011/582 sayılı ilamında, sanık N.. B.. hakkında, 5237 Sayılı TCK’nın 202/2 ve 62/1. maddeleri gereğince verilen 10 ay hapis cezası verilerek, 5271 Sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince bu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Bu itibarla, ihbarnamenin tarihine, mahkeme kararındaki nitelendirmeye, kanun yararına bozma talebinin konusuna ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 2014/8 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbarname tarihinin 14.07.2014 olduğu ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 202/2. maddesi uyarınca hüküm kurulduğu anlaşıldığından, kanun yararına bozma talebine ilişkin incelemenin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 27.10.2014 gün ve 25550-23550 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.