YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/178
KARAR NO : 2015/489
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 21. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 07.01.2009 gün ve 180-79 sayılı iddianamesi ile; görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle sanık hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesince 01.10.2009 gün ve 79-773 sayı ile aynı suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.01.2013 gün ve 3776-566 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 16.02.2015 gün ve 6670-13145 sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince de 01.06.2015 gün ve 1018-1533 sayı ile;
“Samsun Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07.01.2009 gün ve 2009/180 sayılı iddianamesi ile okul müdürü olan sanığın görevinin gereklerine uygun davranmadığından bahisle kişilerin mağduriyetine ve kamunun zararına yol açmak suretiyle 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesinde öngörülen “görevi kötüye kullanma” suçu sevk ve tavsif edilerek kamu davasının açılması, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 21. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davası sonucunda verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Samsun Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iddianamede sanığın üzerine atılı suçun “görevi kötüye kullanma”, sevkin TCK’nun 257/1. maddesi olarak gösterilip, eylemin; “Şüphelinin Samsun İl Merkezinde bulunan … Lisesinin müdürü olarak görev yaptığı, görevi gereği okulda derslerin yapılmasını sağlamak için gerekli tedbirleri alması gerektiği ve mutlak surette okulunda 180 iş günü ders yapılmasını sağlamak zorunda olmasına rağmen şüphelinin 2005-2006 öğretim yılının son haftasında ara sınıflarda okuyan öğrencileri okula gelmelerine rağmen evlerine gönderdiği, bu nedenle programlanan müfredatın eksik olarak uygulandığı ve öğrencilerin bir kısmının müfredatta bulunan ve öğrenmeleri gereken bilgilerden mahrum kaldığı, öğretmenlere ise bu süreçteki ders defterlerinin ders yapılmış gibi imzalatıldığı, ancak öğretmenlerin almaları gereken ek ders ücretlerinin de ödenmediği, şüphelinin bu şekilde görevinin gereklerine aykırı davranarak kişilerin mağduriyetine ve kamunun zararına yol açarak atılı suçu işlediği” şeklinde anlatılarak görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı ve yerel mahkemece de aynı suçtan beraat hükmü kurulduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda dava açan belge niteliğindeki iddianamede sanığın eyleminin anlatılıp, olayla uyumlu olacak şekilde suçun görevi kötüye kullanma olarak tavsif edildiği görülmektedir.
İddianamedeki sevk maddesi ile iddianame metni arasında uyumsuzluk bulunmaması, sevk maddesinin bir yanılgı sonucu değil, hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması, iddianamedeki tavsifin görevi kötüye kullanma suçuna yönelik olduğu kabul edilmelidir.
Dolayısıyla, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca temyiz incelemesinin, tebliğname tarihindeki işbölümüne göre görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 21. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.01.2013 gün ve 3776-566 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.