Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/175 E. 2015/486 K. 02.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/175
KARAR NO : 2015/486
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıkların birden fazla kişi tarafından birlikte silahla tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 06.01.2015 gün ve 34070-168 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.05.2015 gün ve 1134-17674;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde “Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Denizli Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09.01.2013 tarihli iddianamesiyle; şüphelilerin, otel müşterileri ve çalışanları ile tartıştıktan sonra aralarında birlikte suç işlemek hususunda anlaşarak aynı gün saat 03:15 sıralarında sanıklardan T.. K..’e ait 20 AY 740 plaka sayılı araçla aynı işletmenin önüne gelerek araç hareket halinde iken ellerinde bulunan ve ele geçirilemeyen av tüfeği ile bahse konu işyerini ve bu işyeri önünde park halinde bulunan araçları hedef almak suretiyle üç el ateş ettikten sonra durmaksızın aynı araçla olay yerinden ayrıldıkları, açılan ateş sonucu söz konusu otel ile önünde park halinde bulunan araçta maddi zarar meydana geldiğinin iddia olunması karşısında; TCK.nun 106/2-a-c maddesinde öngörülen “nitelikli tehdit” suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianamedeki anlatıma ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanık hakkında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c. maddeleri gösterilmiş ise de eylem; “…bilahare her üç şüphelinin bahse konu işyerinden ayrıldıktan sonra aralarında birlikte suç işlemek hususunda anlaşarak aynı gün saat 03.15 sıralarında bu kez şüpheli T.. K..’e ait 20 AY 740 plaka sayılı araçla aynı işletmenin önüne gelerek araç hareket halinde iken ellerinde bulunan ve ele geçirilemeyen av tüfeği ile bahse konu işyerini ve bu işyeri önünde park halinde bulunan araçları hedef almak suretiyle üç el ateş ettikten sonra durmaksızın aynı araçla olay yerinden ayrıldıkları…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında TCK’nun 106/2-a-c maddesine düzenlenen birden fazla kişi tarafından birlikte silahla tehdit suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin tehdit suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06.01.2015 gün ve 34070-168 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.