YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/174
KARAR NO : 2015/485
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların TCK’nun 158/1-j ve 207/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesince sanıkların aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 19.11.2013 gün ve 9928-17885 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmüne amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanıklar..’nun, suç tarihlerinde Vakıflar Bankası Derince Şubesi üst yetkilisi ve kredi açma yetkisi olan, 26.05.2010 tarihinde vefatı nedeniyle hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilen E.. E.. ile fikir ve eylem birliği içerisinde kredi alması mümkün olmayan kişiler adına usulsüz evrakla kredileri alarak katılan bankayı zarara sokmaktan ibaret eylemlerinin 5411 sayılı Kanunun 160. maddesinde bankacılık zimmeti olarak tavsif edilmiş olması karşısında,
İddianamelerdeki anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. Maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (7.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 13.05.2015 gün ve 21571-15201 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin 19.11.2013 tarih ve 2012/9928 E.-2013/17885 K. sayılı görevsizlik kararı üzerine, Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2009/260 E.-2011/394 K. sayılı dosyası, temyizen incelenmek üzere Dairemize gönderilmiş ise de,
4389 sayılı Bankalar Kanunu’nun 24/1 ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 162/1. madde ve fıkrasına göre bu suçlara ilişkin soruşturma ve kovuşturma yapılması, bankanın veya Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu’nun yazılı başvuru şartına bağlıdır. Bu başvuru muhakeme şartı niteliğindedir. Hükmü temyiz eden sanıklar hakkında ilgili bankanın şikâyeti bulunmadığı gibi katılma talebinin de yalnızca sanık E.. E..’e yönelik olduğu gözetilerek;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 158/1-j maddesi uyarınca dolandırıcılık ve TCK’nun 207/1 maddesi uyarınca özel belgede sahtecilik suçlarından kamu davası açılıp mahkumiyet kararı verildiğinden, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçeyle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, TCK’nun 158/1-j ve 207/1. maddeleri uyarınca sanıkların cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçundan kamu davası açıldığı belirtilmiş ise de iddianamede yargılama konusu fiiller; “sanıkların suç tarihlerinde Vakıflar Bankası Derince Şubesinde görevli ve kredi açma yetkisi olan, sanık E.. E.. ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek sahte belgelerle kredi çekerek katılan bankayı zarara uğrattıkları” biçiminde anlatılarak, 5411 sayılı Kanunun 160. maddesinde tanımlanan bankacılık zimmeti suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Buna göre; tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” düzenlemesi gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında bankacılık zimmetinden 5411 sayılı Kanunun 160. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı uyarınca bankacılık zimmeti suçunu temyizen inceleme görevi ise Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 13.05.2015 gün ve 21571-15201 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.