YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/165
KARAR NO : 2015/476
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Yargıtay Daireleri : 15 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi : ANKARA 2. Ağır Ceza
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıkların beraatine ilişkin, Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18.11.2008 gün ve 397-962 sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 16.02.2012 gün ve 22540-8397 sayı ile;
“Banka görevlisi olan sanıklar … ile … 40 ayrı kredi işleminde Yüksek praformu fatura düzenlettirmek suretiyle kredi sınırlamasını aşarak rehin edilen aracı rayiç değerinin tamamı için kredi tahsis ederek kredi teminatını başlangıçta yetersiz hale getirmek suretiyle bankayı 295.195 TL zarara uğrattıkları, diğer sanık A.. Ş..’in de bu eyleme katıldığının iddia edilmiş olması karşısında tüm sanıkların eylemlerinin 5411 sayılı Bankacılık Kanunun 160. maddesindeki Bankacılık Zimmet suçunu oluşturup oluşturmayacağı hususunda delilleri değerlendirilmesi ve takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde uygulama yapılması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararıyla dosyanın gönderildiği Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesince 20.11.2012 gün ve 222-368 sayı ile; sanıkların banka zimmeti suçundan beraatine karar verilmiştir
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 30.10.2014 gün ve 13706-17644 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, “Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
20.11.2012 tarihli kararda, sanıklar hakkında, 5411 sayılı Bankacılık Kanununa muhalefet suçundan beraat karar verilmiş olmakla,
İddianamedeki nitelendirme ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 21.05.2015 gün ve 29595-15742 sayı ile;
“28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun’un 14. maddesi uyarınca, iddianamedeki nitelendirme, mahkeme kararındaki kabul, dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından önceden incelenmesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararına göre inceleme görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 7. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünün ikinci maddesinde;
“İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir.” denildikten sonra dördüncü maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen hükmün Yargıtay 15. Ceza Dairesince incelenip bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 05.06.2014 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 30.10.2014 gün ve 13706-17644 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.