Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/162 E. 2015/473 K. 02.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/162
KARAR NO : 2015/473
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi : Sulh Ceza

Kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.02.2015 gün ve 17517-21318 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde ile 22.01.2015 tarih, 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 günü yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmesine” karar verilmiş,
Yargıtay 3. Ceza Dairesince ise 27.01.2015 gün ve 30489-2773 sayı ile;
“İddianameye, hüküm ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereği muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin, suçlardan en ağırını incelemeye yetkili daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz inceleme görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu, …”
Gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca açıklığa kavuşturulması gereken husus, kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkin ise de, öncelikle çözülmesi gereken olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekir.
İncelenen dosya kapsamından;
Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından dosyanın, Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen Geçici 14. maddeye istinaden yalnızca Daire Başkanınca imzalanan tevdi kararıyla Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen Geçici 14. madde gereği, dairelerin işbölümüne ilişkin olarak Yargıtay Başkanlar Kurulunca hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunca onaylanmasının ardından 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı kararın “Ceza Dairelerine İlişkin Ortak Hükümler” bölümüne göre verilip yalnızca Daire Başkanı tarafından imzalanan tevdi kararlarının görevsizlik kararı olarak kabulü mümkün değildir.
Bu durumda Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı olmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözülmesi gereken görev uyuşmazlığı da yoktur.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 27.01.2015 gün ve 30489-2773 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.