YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/158
KARAR NO : 2015/469
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanık hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 151/1 ve 116/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27.02.2014 gün ve 5639-6431 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 21.04.2015 gün ve 7585-24004 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun gece vakti işlendiğinin bildirilmesi karşısında; Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre, temyiz incelemesinin Yüksek (4.) Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; sanığın mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yukarıda belirtilen aşamalar da gözetilerek dosya incelendiğinde;
Sanık hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 151/1 ve 116/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylem, “…Müştekinin daha önceden tanıdığı ve arkadaşlık yaptığı şüpheli M.. T..’nın olay günü gece vakti sayılan bir zamanda saat 05.00 da habersiz bir şekilde daha önceden almış olduğu yanında bulunan anahtar ile müştekinin evine girdiği, müştekinin saat 06.30 sıralarında ikametine geldiğinde şüpheliyi yatakta uyur vaziyette bulduğu, şüpheliyi dışarıya çıkarttığı, bunun üzerine şüphelinin eline aldığı taş ile ikametin dış kapısının camını kırdığı…” şeklinde anlatılarak, geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kamu davası açıldığı, ancak sevkin 5237 sayılı TCK’nun 116/1. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında TCK’nun 116/1. maddesiyle değil, geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı TCK’nun 116/4. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Diğer yandan Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 116/4. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis, mala zarar verme suçunun cezası aynı Kanunun 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olup, her iki suçun cezalarının üst sınırları eşit ise de geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçunun alt sınırının daha fazla olması karşısında, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı gereği bu suçu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27.02.2014 gün ve 5639-6431 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.