YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/156
KARAR NO : 2015/467
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 116/4 ve 152/2-a. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.04.2014 gün ve 12101-14412 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15 . Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 30.04.2015 gün ve 12155-24653 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; tebliğname tarihi itibariyle temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 116/4. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis; yakarak mala zarar verme suçunun cezası 152. maddenin ikinci fıkrasında müstakil ceza öngörülmediğinden 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hapis cezasının alt sınırı itibarı ile müeyyidesi daha ağır olan konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 30.04.2014 gün ve 12101-14412 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.