YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/152
KARAR NO : 2015/463
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 19. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza
Bolvadin C Tipi Kapalı Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Yönetim Kurulu Başkanlığınca 04.08.2014 gün ve 2014/765 sayı ile hükümlü…’in 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 14/3. maddesi ve Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmenliğin 12 inci maddesinin 1.fıkrasının c bendi gereğince kapalı ceza infaz kurumuna iade edilmesine karar verilip İnfaz Hakimliğinin onayına sunulmuş, Bolvadin İnfaz Hâkimliğince 18.08.2014 gün ve 304-310 sayı ile onama talebinin reddine, hükümlünün cezasının Bolvadin Açık Ceza İnfaz Kurumunda devamına karar verilmiştir.
Bolvadin Cumhuriyet Savcısı … (120654) tarafından tarafından karara itiraz edilmesi üzerine mercii Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesince 26.08.2014 gün ve 745 D.İş sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı da Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 15.12.2014 gün ve 74485 sayılı yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 26.12.2014 gün ve 411553 sayı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 04.03.2015 gün ve 749-2421 sayı ile;
“…Kanun yararına bozma isteyen ihbarname içeriğine konu uyuşmazlık infaza ilişkin olup infazı düzenleyen 5275 Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki özel kanunla ilgili incelemeyi yapma görevi de Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 16.04.2015 gün ve 1976-410 sayı ile;
“5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu’ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü…’in tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna alınmasına dair kararının, 5275 sayılı Kanunun 47/7 ve 48. maddeleri gereğince İnfaz Hakimliğinin onayına sunulmasına gerek olup olmadığına ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 19. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlünün 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 14/3. maddesi ve Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmenliğin 12 inci maddesinin 1.fıkrasının c bendi gereğince kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının infaz hakimliğince onaylanmaması üzerine vaki itirazın reddine dair karara yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve kanun yararına bozma talebi tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına göre özel ceza kanunlarından veya kabahatler kanunundan doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlar ve kararlara ilişkin inceleme görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre de anılan işlere ilişkin inceleme görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesine verilip işbölümü değişikliğinden önce Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görev alanına giren ancak diğer dairelere devredilmeyen bütün işlere ait dava dosyalarının Yargıtay 19. Ceza Dairesine devredileceğinin öngörüldüğü göz önüne alındığında ve 5275 sayılı Kanunun kıyasen özel ceza kanunu niteliğinde sayılması gerekmekte olup bu kanundan kaynaklanan işlerin başka bir dairenin görev alanına girmemesi nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunundan kaynaklanan ve doğrudan infaz edilen suçla bir bağlantısı bulunmayan kararlara ilişkin işlere bakma görevinin de Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın kanun yararına bozma incelemesi yapılmak üzere anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 16.04.2015 gün ve 1976-410 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, kanun yararına bozma incelemesi yapılması için Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.