YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/150
KARAR NO : 2015/461
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 12. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanıklar hakında izinsiz kazı yapma ve mala zarar verme suçlarından 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK’nun 152/1-c maddeleri gereğince açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, izinsiz kazı yazı yapmak suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mala zarar verme suçundan ise mahkumiyete karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 27.10.2014 gün ve 9425-17314 sayı ile; “14.06.2012 tarihli kararda, sanıkların, 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a. ve 2863 sayılı Kanun’un 74/1. maddeleri gereğince kültür varlıkları bulmak amacıyla izinsiz kazı yapma ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan kültür varlıkları bulmak amacıyla izinsiz kazı yapma suçunun cezasının, 2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezasının ise, aynı kanunun 152/1-c. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret oldukları gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım ve sevk maddeleri ile mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 12. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince 09.04.2015 gün ve 20106-6179 sayı ile; “Dosya içeriğine göre, Dairemizin görev alanına giren 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, hukuki varlık kazanmayan karara yönelik olarak inceleme yapılamayacağı, 30/01/2009 tarihli iddianamedeki sevk maddelerinden olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-c maddesinde öngörülen yaptırımın, suç ve karar tarihleri itibariyle “1 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası” olup, 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 65. maddesiyle yapılan değişiklik ile “1 yıldan 4 yıla kadar hapis cezası” şeklinde yeniden düzenlendiği, 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik 74/1. maddesinde ise, “2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası” yaptırımının öngörüldüğü;
Dolayısıyla, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar hakkında verilen kararın hukuki varlıktan yoksun olması ve suç – karar tarihleri itibariyle yürürlükte olan mevzuata göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-c maddesinde öngörülen yaptırımın daha ağır nitelik taşıması birlikte değerlendirildiğinde;
Sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, tebliğname tarihindeki ceza miktarları esas alınarak suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 05.04.2014 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan, iddianamede anlatılan ve sevk maddesi de gösterilen mala zarar verme suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 152/1. maddesinde bir yıldan altı yıla kadar hapis; izinsiz kazı yapma suçunun cezası ise 2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibarettir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin nitelikli mala zarar verme suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 27.10.2014 gün ve 9425-17314 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.