Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/139 E. 2015/450 K. 21.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/139
KARAR NO : 2015/450
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanık hakkında kasten yaralama, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine, hakaret suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 19.02.2014 gün ve 4985-6511 sayı ile; “İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu “,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 22.04.2015 gün ve 8129-24221 sayı ile; “İddianamedeki suçların anlatımına ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanık hakkında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 151/1 ve 125/1-4. maddeleri gösterilmiş ise de eylem; “…Gazi’nin, Ramazan’a önce taşla vurduğu sonra da silahtan sayılan cam kırığı ile sol orta parmağını kestiği, eylemi neticesinde Ramazan’ın 24.10.2012 tarihli rapora göre BTM ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında TCK’nun 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bununla birlikte, temyize konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçu olup, bu suçlara ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 3. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 19.02.2014 gün ve 4985-6511 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.