YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/134
KARAR NO : 2015/445
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 23 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Sakarya 1.Ağır Ceza Mahkemesince 20.03.2007 gün ve 4-96 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 10.11.2010 gün ve 7394-12745 sayı ile;
“…Sair temyiz itirazlarının reddine ancak:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.03.1998 gün ve 6/8-69 sayılı kararı ile buna uyumlu Daire kararlarında da açıklandığı üzere; önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar kandırıcı nitelikteki davranışlar nedeniyle meydana gelmediğinden dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı, somut olayda ise; sanığın, mağdura olan borcuna karşılık suça konu sahte çeki vermesi eyleminde, borç önceden doğmuş bulunduğundan sahte çeki vermesi hile unsuru olarak kabul edilemeyeceği ve verilen suça konu belge ile zarar arasında nedensellik bağı bulunmadığından dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı gözetilerek yüklenen dolandırıcılık suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi …” isabetsizliğinden bozulmasına karar vermiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 24.02.2011 gün ve 363-45 sayı ile; sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 23. Ceza Dairesince 08.04.2015 gün ve 849-454 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2007/4 esas, 2007/96 karar sayılı, 20.03.2007 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 10.11.2010 tarih, 2007/7394 esas ve 2010/12745 karar sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24/01/2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (11.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu, …”
Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 29.04.2015 gün ve 3718-25854 sayı ile;
“6110 sayılı Kanunun 8. maddesiyle 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesi değiştirilerek Dairelerin iş yükünün hafifletilmesi, temyiz incelemesinin daha hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla Yargıtay’ın 11 olan Ceza Dairesi sayısı 15’e çıkarılmış, yapılan yasal değişiklik sonucu Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı Dairelerin iş bölümüne ilişkin kararı uyarınca daha önce 11. Ceza Dairesinin bakmakta olduğu dolandırıcılık ve emniyeti suistimal suçlarına bakma görevi yeni kurulan 15. Ceza Dairesine verilmiş, yapılan bu iş bölümü sonucunda daha önce temyiz incelemesinden geçip geçmediğine bakılmaksızın aynı Kanunun Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasındaki ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir’ hükmü gereği anılan suçlara ilişkin dava dosyaları 15. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2012 yılı iş bölümüne ilişkin 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının 2. maddesinde ise ‘İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edeceği’ kararlaştırılmıştır.
Maddeden de anlaşılacağı üzere; öncelikle 09.02.2012 günlü iş bölümü kararı ile bir daireden alınıp başka bir daireye verilen dava dosyaları yönüyle, kendisinden iş alınan daire iş bölümü tarihi itibarıyla kendisinde bulunan dosyaları işin kendisine verildiği daireye devir edemeyecektir. Bir başka husus ise; 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı iş bölümüyle kendisine iş devredilen daireler bu işleri bakmaya devam edeceklerdir. Bu husus maddede ‘her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işlere …bakmaya devam edecektir’ cümlesi ile açıkça vurgulanmıştır. Anılan cümlenin devamında yer alan bir dairenin’ …daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edeceği’ hususu aynı iş bölümünün 1. maddesindeki ‘bu işbölümü, iş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır kuralı gereği 09.02.2012 tarihli iş bölümü ile getirildiğinden iş bölümünün yürürlüğe girdiği 01.03.2012 tarihinden sonra bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderilen ve daha sonra daireye gelen dosyaları kapsamaktadır. Aksine bir düşünce gerek iş bölümünün 1. maddesine gerekse 6110 sayılı Yasanın Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasındaki düzenlemeye aykırı olacağı gibi her iş bölümünde dairesi değiştirilen işlere aynı anda birden fazla dairenin bakmaya devam edeceği gibi bir sonuç ortaya çıkacak özellikle usul yönünden bozulan esastan incelenmeyen dosyalarda farklı dairelerden farklı kararların verilmesine neden olacak bu husus daireler arasındaki ‘iş bölümü’ kavramını sonuçsuz bırakacaktır.
6575 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 5. maddesi değiştirilerek 15 olan Ceza Dairesi sayısı 23’e çıkarılmış ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünü düzenleyen A-Ortak hükümler kısmının 5. bendindeki ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ şeklindeki düzenlemeye ve bu konuda istikrar kazanmış Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarına göre;
İddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanunun 27.maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14.maddesi uyarınca 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı uyarınca temyiz inceleme görevinin Yüksek 23. Ceza Dairesine ait olduğu …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçeyle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 23 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2013 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” düzenlemesine yer verilmiş, ikinci maddesinde de; “istisnalar dışında bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi, her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 11. Ceza Dairesince incelenerek 10.11.2010 gün ve 7394-12745 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 29.03.2013 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 29.04.2015 gün ve 3718-25854 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.