YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/133
KARAR NO : 2015/444
KARAR TARİHİ : 21.05.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza
Mahkemesi : KİLİS 2. Asliye Ceza
Sanığın kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a ve 142/1-a maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesince 16.05.2012 gün ve 185-286 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 06.05.2014 gün ve 23545-12089 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusu ve temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8.maddesi ile değişik 14.maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümü kararına göre, sanığa yüklenen suçlardan en ağırı olan TCK.nun 152/1-a maddesine uyan ‘kamu malına zarar vermek’ suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 20.04.2015 gün ve 11437–23927 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28/06/2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Suça sürüklenen çocuğun arkadaşları ile birlikte gece vakti Çalık camiinde açık olan kapısından içeri girdikleri, içerde bulunan müşteki imama ait odanın kapısını hep birlikte tekme ile kırarak zarar verdikleri ve içeri girerek içerden bir adet teyp, yarım kilo çay, yarım kilo kaşar peynir, 10 kg çay şekerini çaldıkları iddia ve kabul edilmesi karşısında;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; ibadethanelere zarar verme suçunun cezası aynı kanunun 153/1 maddesi gereğince bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatıma göre Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Kilis Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iddianamede suç adının kamu malına zarar verme ve hırsızlık, sevkin de TCK’nun 152/1-a ve 142/1-a maddeleri olarak gösterilmesine karşın, eylemin; “…olay günü saat 19,00 sıralarında , müştekinin imam olarak çalıştığı ilimiz Çalık camiinde hırsızlık yapmak için anlaştıkları, bu amaçla hep birlikte camiin açık olan kapısından içeri girdikleri, içerde bulunan müşteki imama ait odanın kapısını hep birlikte tekme ile kırarak zarar verdikleri ve içeri girerek içerden bir adet teyp, yarım kilo çay, yarım kilo kaşar peynir, 10 kg çay şekerini çaldıkları, kırılan kapının suç tarihinde tahmini değerinin 120 YTL değeri civarında olduğu, müştekinin şikayetçi olup, şüpheliler ile ile uzlaşmak istemediği” şeklinde anlatılarak TCK’nun 153/1. maddesi uyarınca ibadethanelere zarar verme ve 142/1. maddesi uyarınca da hırsızlık suçlarından kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinin tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte olan hali; “daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır, açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Buna göre; tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevlerinin tespitinde esas alınması gereken iddianamede yargılamaya konu eylem anlatılarak ibadethanelere zarar verme ve hırsızlık suçlarından kamu davası açıldığı belirlendikten sonra, aynı tarihte yürürlükte bulunan 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” (b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindeki kanuni düzenlemeler birlikte değerlendirilmelidir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı uygulamalarına göre, çeşitli suçlardan açılan davalardan en ağırı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri de gösterilen ibadethanelere zarar verme suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 153/1 maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis, hırsızlık suçunun yaptırımı ise aynı kanunun 142/1-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis olup, hırsızlık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine istinaden hazırlanan işbölümü kararı uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 06.05.2014 gün ve 23545-12089 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.