YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/132
KARAR NO : 2015/443
KARAR TARİHİ : 21.05.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Çocuk
Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 22.12.2010 gün ve 10755 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında ibadethane eklentisi olan kulübeden hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 143, 152/1-a ve 31/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, …Çocuk Mahkemesince 22.05.2012 gün ve 923-462 sayı ile; sanığın her iki suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 14.04.2014 gün ve 22007-10141 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ve 26/01/2013 gün ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01/02/2013 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21/01/2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre sanığa atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK.nun 152/1-a. maddesine uyan kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 13.04.2015 gün ve 10039-23533 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuğun arkadaşları ile birlikte gece vakti Yalaman Camiine geldiği, cami tuvaletinin girişinde bulunan kulübenin camını kırarak içeriden 30 TL para ile tornavida, falçata ve yan keskiyi aldıkları iddia ve kabul edilmesi karşısında;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; ibadethanelere zarar verme suçunun cezası aynı kanunun 153/1 maddesi gereğince bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatıma göre Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, ibadethaneden hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının, tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halinde; “Ceza Dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, tebliğname tarihindeki ceza miktarları esas alınarak suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında düzenlenen iddanamede yargılama konusu eylemin; “birlikte İstiklal Mahallesinde bulunan Yalaman Camiine gelerek camiye ait tuvaletin girişinde bulunan kulübenin camını geceleyin kırmak suretiyle içeriye girdikleri, içerisinden 30 TL civarında bozuk para, tornavida, falçata ve yan keskiyi hırsızladıkları…” şeklinde anlatıldığı ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 143 ve 152/1-a maddelerinin gösterildiği görülmektedir. Ancak iddianamedeki anlatımın içeriği gözönüne alındığında sanık hakkında ibadethaneye zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 153/1. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezası, suç tarihindeki 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis; ibadethaneye zarar verme suçunun cezası ise, aynı Kanunun 153/1. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, hırsızlık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 14.04.2014 gün ve 22007-10141 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.