YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/131
KARAR NO : 2015/442
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 10 ve 19. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza
… Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığınca 13.03.2014 gün ve 2014/88 sayı ile; uyuşturucu madde ticareti suçundan hükümlü …5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu karara karşı hükümlü tarafından şikâyette bulunulması üzerine Hatay İnfaz Hakimliğince 28.03.2014 gün ve 683-696 sayı ile, şikâyetin kabulüne ve Kırıkhan Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 13.03.2014 gün ve 2014/88 sayılı kararının iptali ile ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
İnfaz Hakimliği kararına karşı yapılan itirazı inceleyen Hatay Ağır Ceza Mahkemesince 09.04.2014 gün ve 498 değişik iş sayı ile; itirazın kabulüne, … İnfaz Hakimliğinin 28.03.2014 gün ve 683-696 sayılı kararının kaldırılmasına ve …Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 13.03.2014 gün ve 2014/88 sayılı kararının onaylanmasına karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 10. Ceza Dairesince 02.03.2015 gün ve 1169-23394 sayı ile;
“…Kanun yararına bozma isteğinin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmüne ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararına göre; özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı ile özel ceza kanunlarından kaynaklanan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen işlere ait dava dosyaları iş bölümü değişikliğiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesi’ne devredilir kararı karşısında Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 16.04.2015 gün ve 1977-411 sayı ile;
“5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu’ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü H.. U..’ın kuruma alkol sokmak veya kurumda bulunan diğer hükümlülere alkol temin etmek eyleminin ve bunun müeyyidesinin ne olduğu ve itiraz merciinin infaz hakimliğinin yetkisinde olan disiplin cezasını onaylayıp onaylayamayacağına ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 10. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 10 ve 19. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca verilen karara ilişkin itirazın kabulüne yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13. madde uyarınca;
“Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren; …
Birinci Başkanlık Kurulu on gün içinde, iş durumunu dikkate alarak, ceza ve hukuk dairelerinin sayısı ile bu daireler arasındaki iş bölümüne ilişkin karar tasarısını hazırlar ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayına sunar.
Yargıtay Büyük Genel Kurulu, tasarıyı beş gün içinde karara bağlar. Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı derhâl Resmî Gazetede yayımlanır ve yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir “
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. maddesi uyarınca da;
“… Birinci Başkanlık Kurulu, iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazetede yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.
Yeni iş bölümüyle dairesi değiştirilen dava dosyaları, beşinci fıkra uyarınca görevlendirme yapılmasından itibaren on gün içinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir” düzenlenmesi yapılmıştır.
Diğer taraftan 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 27.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına göre “özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu”, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre ise; anılan suçlara ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görev alanına girdiği ve işbölümü değişikliği nedeniyle önceden Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görev alanına giren ancak diğer dairelere devredilmeyen bütün işlere ait dava dosyalarının Yargıtay 19. Ceza Dairesine devredileceği göz önüne alındığında, özel ceza kanunları uyarınca hükmolunan kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de Yargıtay 19. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca infaz hakimliklerince verilen kararlar başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu cezalara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan Başkanlar Kurulu Üyesi R. Özkepir; “5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, tıpkı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu gibi temel Kanun olup, ceza hükmü içeren özel kanun niteliğinde olmadığından 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un yürürlükte olduğu dönem dahil elli yıllık yerleşik uygulamanın aksi yönündeki çoğunluk kararına katılmadığı” görüşüyle,
Çoğunluk görüşüne katılmayan diğer iki Başkanlar Kurulu Üyesi de; benzer düşüncelerle temyiz incelemesinin Yargıtay 10. Ceza Dairesince yapılması gerektiği yönünde karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 16.04.2015 gün ve 1977-411 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 günü oyçokluğuyla karar verildi.