YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/12
KARAR NO : 2015/323
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Sulh Ceza

Sanık hakkında 2960 sayılı Kanuna muhalefet suçundan aynı kanunun 18. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın aynı suçtan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince; “İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye, hükmün konusuna göre TCK’nun 44. maddesi dikkate alındığında, Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 ve 2014/1 sayılı kararı uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de; “İddianamede açıklanan eylem ve sevk maddeleri ile mahkemece kabul edilen hüküm maddelerinin 2960 sayılı Boğaziçi Kanununun 18. maddesinden ibaret olmasına, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede eylem; ” Şüphelinin Beykoz Merkez mah. Kelle İbrahim Cad. No: 38, 52 pafta, 355 ada 13 parsel sayılı adreste yetkili mercilerden izin almaksızın bina yaptığı ve böylece müsnet suçu işlediği…” şeklinde anlatılmış olup bu anlatıma uygun olarak sanık hakkında 2960 sayılı Boğaziçi Kanununa aykırılık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümü kararına göre, özel ceza yasalarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İnceleme konusu suç 2960 sayılı Kanunda düzenlendiğinden ve maddi unsurları da anılan kanunda açıkça belirtildiğinden, başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 7. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 23.06.2014 gün ve 503–13667 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.