Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/94 E. 2014/130 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/94
KARAR NO : 2014/130
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.10.2009
Sayısı : 158-1359

Şişli Cumhuriyet Başsavcılığınca 11.12.2007 gün ve 16075-13421 sayılı iddianamesi ile; sanıklar … ve … hakkında güveni kötüye kullanma ve ticari sırları ifşa etme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 155/2 ve 6762 sayılı TTK’nun 64/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Şişli 11. Asliye Ceza Mahkemesince 13.10.2009 gün ve 158-1359 sayı ile; güveni kötüye kullanmak ve ticari sırları ifşa etmek suçlarını işlediklerine dair yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 30.10.2013 gün ve 4566-16197 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 29.12.2011 gün ve 2011/ Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılana ait …. Otelcilik Turizm ve Ticaret Ltd. Şti’de bilgisayar programcısı olan çalışan sanık …’in, şirketin banka hesap bilgileri dahil tüm girdi ve çıktılarını görmeyi sağlayan back office şifrelerini, Fortis Bank internet hesap şifresini, şirketin internette verdiği reklamlar ile ilgili her türlü bilgiye ulaşmayı sağlayan Google Overture şifresini, şirket çalışanlarına ait e-posta şifrelerini aynı şirkette daha önce çalışmış olup ayrıldıktan sonra kendi adına şirket kuran nişanlısı sanık …’a e-posta yoluyla gönderdiği, sanık …’ın diğer sanığın ele geçirip kendisine verdiği müşteri bilgilerini kullanarak müşterileri www.bookintheworld.com, www.bookilus.com adreslerine yönlendirmek suretiyle haksız menfaat temin ettiklerinin idda edildiği gözetildiğinde, eylemin TCK’nın 239. maddesinde belirlenen iddianamedeki anlatım ve nitelendirme ile temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 09.01.2014 gün ve 15891-210 sayı ile;
“İddianame içeriğine, cebir veya tehdit iddiasının bulunmamasına, sevke, temyizin kapsamına, iddianamede yer alan en ağır suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, güveni kötüye kullanma ve ticari sırları ifşa etme suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a)Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b)Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosya içeriğinden; sanıklar hakkında iddianamede yargılama konusu eylemin; “…İncelenen soruşturma evrakına göre suç tarihinde müşteki şirkette çalışmakta olan şüphelilerin kendilerine verilen şirkete ait bilgileri kendi çıkarlarına kullandıkları yine şirkete ait ticari sırları başkalarına açtıkları yine şirkete ait olan bilgileri daha önce şirketten ayrılmış olup başka şirket kurmuş olan şüpheli ….’in şirketine www.bookinthe world.com.,www.bookilus.com. adreslerinden müşteki şirket adreslerini yönlendirdiği…” şeklinde anlatılarak sevk maddelerinin 5237 sayılı TCK’nun 155/2 ve 6762 sayılı TTK’nun 64/3. maddeleri olarak gösterildiği, iddianamedeki anlatımın 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma ve aynı kanunun 239/1. maddesinde düzenlenen ticari sırları ifşa etme suçuna uyabilecek şekilde yapıldığı görülmektedir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen güveni kötüye kullanma suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para; ticari sırları ifşa etme suçunun müeyyidesi aynı kanunun 239/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasından ibaret olup, güveni kötüye kullanma suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 30.10.2013 gün ve 4566-16197 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.