YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/686
KARAR NO : 2015/306
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanıklar hakında 5237 sayılı TCK’nun 151/1, 116/2 ve 116/1-4 maddeleri uyarınca mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda aynı kanunun 151/1 ve 116/1-4. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince;
“iddianamedeki sevk maddeleri ile nitelendirmeye ve (temyiz kapsamına) göre Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan, iddianamede anlatılan ve sevk maddesi de gösterilen nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 116/4. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı kanunun 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibarettir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin hırsızlık suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.12.2014 gün ve 16837-36082 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.