YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/682
KARAR NO : 2015/302
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Yargıtay Daireleri : 12 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 226/2, kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan ise aynı kanunun 136/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda beraatine karar verilmiştir.
Hükmün müşteki vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesince;
“Şikâyetçi vekili tarafından verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçuyla beraber temyiz incelemesine konu edilen müstehcenlik eylemine ilişkin iddianamedeki açıklamaya ve atıfta bulunulan internet çıktıları içeriğine göre, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince, temyize konu hükümlerdeki en ağır suçun incelenmesi görevi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 14. Ceza Dairesince de;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 12. Ceza Dairesince 17.11.2014 gün ve 6716-22914 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde; “Ceza Dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenme- sinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında düzenlenen iddanamede yargılama konusu eylemin; “Şüphelinin sorumlusu olduğu ‘www.dolgundudak.net’ isimli sitede bilgi ve rıza dışında müstehcen görüntüler ile birlikte müştekinin isminin yer aldığı” şeklinde anlatıldığı ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 226/2 ve 136/1. maddelerinin gösterildiği anlaşılmaktadır. Ayrıca iddianame içeriğinde TCK’nun 226/3-4-5. maddesini kapsayacak şekilde bir anlatıma da yer verilmemiştir.
Buna göre, tebliğname tarihi itibariyle temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen müstehcenlik suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 226/2. maddesi uyarınca atı aydan üç yıla kadar hapis ve adli para; kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun cezası ise, aynı kanunun 136/1 maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 17.11.2014 gün ve 6716-22914 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.