YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/68
KARAR NO : 2014/104
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 03.06.2010
Sayısı : 609-305

Karabük Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanıkların görevli memura direnme ve hakaret suçlarından cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesince 22.06.2006 gün ve 596–367 sayı ile; sanık …’ın hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/3-a ve 125/4. maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis, görevli memura direnme suçundan aynı kanunun 265/1, 265/3, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 7200 Lira adli para cezası, sanık …’nın görevli memura direnme suçundan aynı kanunun 265/1, 265/3, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 4800 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.09.2009 gün ve 1717–15230 sayı ile;
“1- Sanık …’nın temyiz isteminde;
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCK’nun 7/2 madde ve fıkrası uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile CMK’nun 231/5. madde ve fıkrasında öngörülen, hükmolunan cezanın geri bırakılması sınırının iki yıla çıkarılması ve söz konusu 562. maddesinin 2. fıkrası ile de CMK’nun 231/14 madde ve fıkrasındaki, suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması zorunluluğu,
2- Öbür sanıkların temyiz isteklerine gelince,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Olay tutanağında sanık …’ın yalnızca ‘anons yapmayın’ diyerek üzerlerine doğru geldiğinin belirtildiği, ancak şiddet veya tehdit içeren bir davranışından söz edilmediği halde, duruşmada dinlenilen yakınan …’ın ‘sanık … de benim elimi tutarak anons yapmamı engelledi’ biçiminde ifade vererek tutanakla çelişmesi karşısında, çelişkinin giderilmeye çalışarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, tutanak yerine yakınanın anlatımlarının esas alınmasını gerektiren nedenler açıklanmadan hüküm kurulması,
b) Sanık … Almaz’ın görevi yaptırmamak için direnme suçundan dolayı temel ceza belirlenirken; olayın işleniş biçiminin veya sanığın kastının ağırlığını gösteren maddi olguların neler olduğu açıklanmadan, soyut yasadaki sözcükler tekrar edilerek alt sınırdan uzaklaşılması,
c) Sanıkların birden fazla kolluk görevlisine direnmesi karşısında TCK’nun 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) TCK’nun 53/1-c, 3. madde ve fıkraları uyarınca hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine kadar olduğunun gözetilmemesi” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 03.06.2010 gün ve 609–305 sayı ile; sanık … hakkında görevli memura direnme ve hakaret, sanık … hakkında görevli memura direnme suçlarından cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.01.2013 gün ve 20707–27 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay kanunun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 06.01.2014 gün ve 4681–29 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 gün ve 2013/94-100 sayılı kararına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilen 2012 ve 2013 yıllarına ilişkin iş bölümlerinde; Dairelerin daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakacaklarına ilişkin düzenlemelere yer verilmesine ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevli memura direnme ve hakaret suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen 22.06.2006 gün ve 596-367 sayılı hükmün Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından incelenip 30.09.2009 gün ve 1717–15230 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 20.06.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,

1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.01.2013 gün ve 20707–27 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.