Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/652 E. 2015/272 K. 05.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/652
KARAR NO : 2015/272
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :.Asliye Ceza

Sanıklar hakkında 5253 sayılı Dernekler Kanununa muhalefet, özel belgede sahtecilik ve 7201 sayılı Tebligat Kanununa muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanık… Dernekler Kanununa muhalefet suçundan 5253 sayılı Kanunun 32/1-f, 5237 sayılı TCK’nun 43/1, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 9.000 Lira adli para, özel belgede sahtecilik suçundan ise 5237 sayılı TCK’nun 207/1 ve 43/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, diğer tüm sanıkların ise yüklenen suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanık…. müdafii ve katılma istemi reddolunan İçişleri Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince;
“İddianamedeki sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 9. Ceza Dairesince de;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa, iddianamedeki 2005-2007 olarak gösterilen suç tarihinde yürürlükte olan ve 5728 sayılı Kanunun 558. maddesiyle yapılan değişiklikten önceki 5253 sayılı Kanunun 32. maddesinin 1. fıkrasının f bendi ile TCK’nun 207/1. maddesinde öngörülen cezaların süresine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 28.01.2014 tarih ve 28897 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesi Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının görevli ceza dairesinin belirlenmesinde esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere aynı tarihli diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Diğer taraftan, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, 5253 sayılı Dernekler Kanununa ilişkin işlerin temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından yapılması öngörülmüştür. 5253 sayılı Dernekler Kanunun tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Kanunla değişik 32/1-f maddesinde dernek yönetim kurulu başkanı ve üyeleri veya denetçiler ile derneğin diğer personellerinin derneğe ait para veya para hükmündeki evrak, senet veya sair mallarını kendilerinin veya başkalarının menfaatine olarak sarf veya istihlâk veya rehnetmeleri, satma, gizleme, imha, inkâr, tahrif veya tağyir etmeleri suç olarak düzenlenmiş ve bu eylemleri gerçekleştirenlerin 5237 sayılı TCK’nun 155. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin hükümlere göre cezalandırılacakları hüküm altına alınmıştır. Suçun kanuni unsurlarının 5253 sayılı Dernekler kanunda düzenlenmesi sadece ceza olarak 5237 sayılı TCK hükümlerine atıfta bulunulması ve failin sıfatının ve suçun maddi konusunun 5253 sayılı Dernekler Kanunu hükümleri uyarınca belirlenmesi gerektiği gözetildiğinde anılan eylemlerden kaynaklanan işlerin 5253 sayılı Dernekler Kanununa ilişkin işlerden olduğu kabul edilmelidir.
Buna göre temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak yapılan değerlendirmede 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesine yapılan ceza atfı uyarınca 1 yıl 7 yıla hapis cezasını gerektiren 5253 sayılı Dernekler Kanununun 32/1-f. maddesine muhalefet suçunun müeyyidesi temyize konu diğer suçlara göre daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 05.11.2014 gün ve 3310-11071 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.