YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/65
KARAR NO : 2014/101
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3 Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.02.2007
Sayısı : 950-62
Sanık hakkında Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığının 27.11.2006 gün ve 2257-1233 sayılı iddianamesi ile; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesince 09.02.2007 gün ve 950-62 sayı ile;
Eylemin tehdit suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanığın 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.11.2011 gün ve 18053 – 20238 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemin yaralama suçuna ilişkin olmasına, Yargıtay Yasasının 14.maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 30.04.2012 gün ve 38925-17109 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanık hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dosya incelendiğinde, sanığın temyize konu eyleminin davayı açan iddianamede kasten yaralama, hükümde ise tehdit olarak nitelendirildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesine göre, “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır.”
Somut olayla ilgili olarak davayı açan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde bilinçli olarak kasten yaralama olarak nitelendirildiği görülmektedir. Eylemin gerçekte, kasten yaralama suçunu mu yoksa tehdit suçunu mu oluşturacağı ise yapılacak temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddesi ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddesinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin kasten yaralama suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 30.04.2012 gün ve 38925-17109 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.