Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/59 E. 2014/95 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/59
KARAR NO : 2014/95
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 05.05.2010
Sayısı : 79-36

Sarıveliler Cumhuriyet Başsavcılığının 10.10.2006 gün ve 71-57 sayılı iddianamesi ile; sanık Mümin Kiraz hakkında kasten yarlama ve hakaret suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 86/2 ve 125/1. maddeleri, sanık … hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Sarıveliler Sulh Ceza Mahkemesince 17.01.2007 gün ve 157-6 sayı ile; sanık … hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine, sanık Mümin Kiraz hakkında hakaret suçundan açılan kamu davasında ceza vermekten vazgeçilmesine, kasten yaralama suçundan ise mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık Mümin Kiraz tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.10.2009 gün ve 34765-39728 sayı ile;
“1-)Adli sicil kaydına göre daha önce kasıtlı bir suçtan üç aydan fazla özgürlüğü bağlayıcı cezası olmayan sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 Sayılı TCY’nın 51/1-b maddesinde belirtilen ‘suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşup oluşmaması’ hususlarının değerlendirilmesi gerekirken, ‘sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkum edilmesi ve bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu bir kanaatin oluşmaması’ biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına hükmolunması,
2-)5237 Sayılı TCK’nun 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirlerinin aynı maddenin 3. Fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden hapis cezasının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma sonrasında Sarıveliler Sulh Ceza Mahkemesince 05.05.2010 gün ve 79-36 sayı ile; sanık … hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine, sanık Mümin Kiraz hakkında hakaret suçundan açılan kamu davasında ceza vermekten vazgeçilmesine, kasten yaralama suçundan ise mahkumiyetine karar verilmiştir.
O yer Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 09.12.2013 gün ve 17510-31158 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararında yer alan ‘Her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden dairemizin görevsizliğine, görev uyuşmazlığının giderilmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine”karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Hakaret ve yaralama suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine yönelik olarak dosya Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesinin konuya ilişkin 3. fıkrasında; “Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Görevi:
Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamaktır” şeklindeki hükme yer verilmiştir.
Buna göre, Yargıtay Ceza Daireleri arasında ortaya çıkan görev ve işbölümü uyuşmazlıkları Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından çözüme kavuşturulacaktır. Ancak görev ve işbölümüne ilişkin bir uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Kendisini görevsiz sayan dairece dosyanın görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği durumlarda, ikinci daire tarafından verilmiş karşı bir görevsizlik kararı bulunmadığı için görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemeyecektir.
İnceleme konusu olayda, Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş, ancak dosya görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiştir. Bu durumda Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı olmadığından, çözümlenmesi gereken bir görev ve işbölümü uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.12.2013 gün ve 17510-31158 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.