YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/561
KARAR NO : 2015/181
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4. ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Çatak Cumhuriyet Başsavcılığının 22.05.2008 gün ve 34-16 sayılı iddianamesi ile sanıkların görevi kötüye kullanma, hakkı olmayan yere tecavüz ve imar kirliliğine neden olma suçlarından cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, … Asliye Ceza Mahkemesince 27.04.2011 gün ve 18-13 sayı ile, sanık …. görevi kötüye kullanma, sanıklar …..,….. hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından beraatlarına, sanıklar ….. imar kirliliğine neden olma, sanık … hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetlerine, sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 21.03.2013 gün ve 7460-2110 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09/02/2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin Ortak Hükümler’ kısmının 2. maddesi ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.10.2013 gün ve 15870-24561 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, katılan vekilinin sadece görevi kötüye kullanma ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından verilen beraat hükümlerini temyiz etmesine ve temyiz edilen eylemlerden en ağır yaptırım içeren suçun hakkı olmayan yere tecavüz olmasına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 04.11.2014 gün ve 18590 – 24618 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2009 gün ve 193/268 sayılı kararında da açıklandığı üzere; iddianamede, kamu görevlisi olmayan sanığın, kendi kurumuna ait araziye yapılan ruhsatsız evlere abonelik işlemleri ve elektrik bağlantısı yaptığının iddia olunması karşısında eyleminin, TCK.nun 184/2 madde ve fıkrası delaletiyle TCK’nun 184/1. madde ve fıkrasında düzenlenen ‘imar kirliliğine neden olma’ suçunu oluşturduğu belirtilmekle iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; Vangölü Elektrik Dağıtım A.Ş’nin yargılama aşamasında 02.03.2009 tarihli dilekçe ile görevi kötüye kullanma ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından katılma talebinde bulunduğu, imar kirliliğine neden olma suçuna yönelik herhangi bir katılma talebinin bulunmadığı, yerel mahkemece talep doğrultusunda katılma kararı verildiği ve hükmün sadece katılan vekili tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Hükmün görevi kötüye kullanma ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından kurulan hükümler yönünden temyiz edildiği anlaşıldığından uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen görevi kötüye kullanma suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis, hakkı olmayan yere tecavüz suçunun cezası TCK’nun 154/1. maddesinde altı aydan üç yıla kadar hapisten ibaret olup, hakkı olmayan yere tecavüz suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 04.11.2014 gün ve 18590-24618 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.