YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/548
KARAR NO : 2015/168
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanıkların kasten yaralama, silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, silahla tehdit suçundan beraat, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından ise mahkumiyet kararı verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olmakla”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de;
“İddianamede açıklanan eylem Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesine,Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararı ve müşteki sanık N.. K..’ın davaya katılmaması nedeniyle silahla tehdit suçunun temyiz edilmemesine göre, işin incelenmesi Yüksek 12. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince ise; “Mahkumiyet hükümlerindeki nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa temyizin kapsamına göre Dairemizin görevli olmadığı, Yargıtay 8. Ceza Dairesi ile Yargıtay 4. Ceza Dairesin’ce görevsizlik kararı verilmiş olması karşısında, görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Yargıtay Başkanlar Kurulu’na Tevdiine” karar verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin kararında sehven 8. Ceza Dairesi yerine 12 Ceza Dairesi yazıldığı düşünülerek inceleme yapılmış olup Yargıtay 8. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten yaralama, silahla tehdit ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, sanıklar hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulurken, silahla tehdit suçundan beraat karar verilmiş, sanıkların temyiz dilekçesi incelendiğinde de, silahla tehdit suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin herhangi bir temyizin bulunmadığı, temyiz isteminin yalnızca kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlandırıldığı görülmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Bununla birlikte temyize konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesinde düzenlenen suç olup, bu suçlara bakma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30.10.2013 gün ve 13764-25723 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.