YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/50
KARAR NO : 2014/86
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 29.07.2009
Sayısı : 892-694

Sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.07.2005 gün ve 16126-7835 sayılı iddianamesi ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 143 .maddeleri uyarınca mağdur sayısınca 3 kez cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın mağdurlar Atilla Durgut ve İhsan Uğuzbey’e yönelik eylemleri nedeniyle aynı kanunun 142/2-d, 143 ve 62. maddeleri uyarınca iki kez 3 yıl 4 ay hapis, mağdur …’ya yönelik eylemi nedeniyle de 142/1-b, 143 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesince 23.11.2005 gün ve 608-971 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 07.10.2008 gün ve 18895-16420 sayı ile;
“Sanığın, yakınanların evine girmek suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılmasına göre, eyleminin aynı zamanda 5237 sayılı Kanunun 116/2. maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozmak, yakınan Faruk Karaca’nın evinin camının kilitlerini de kırmış olmasına göre, adı geçen yakınana yönelik mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğundan bu suçlardan Cumhuriyet Başsavcılığınca işlem yapılmasının olanaklı olduğu kabul edilmiştir.
I- Sanığın yakınan Atilla Durgut’a yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık … savunmanının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi onanmasına,
I- Sanığın, yakınanlar … ve …’ya yönelik eylemleri nedeniyle kurulmuş olan hükümlerin incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yakınanlar … ve Faruk Karaca’nın hırsızlık eylemlerini saat 05.00 ve 07.00 öğrendiklerini belirtmeleri karşısında, eylemlerin 5237 sayılı Kanunun 6/e maddesi kapsamında geceden sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan aynı kanunun 143. maddesi uyarınca artırım yapılması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 29.07.2009 gün ve 892-694 sayı ile; sanığın bu kez mağdur … Uğuzbey’e yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis; mağdur …’ya yönelik eylemi nedeniyle ise aynı kanunun 142/1-b ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 15.10.2012 gün ve 15806-17691 sayı ile;
“6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 12.12.2013 gün ve 25584-39376 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen 23.11.2005 tarihli hükmün Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 07.10.2008 gün ve 18895-16420 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 19.07.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 15.10.2012 gün ve 15806-17691 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.