YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/485
KARAR NO : 2015/105
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Sakarya İnfaz Hakimliğince 01.11.2013 gün ve 1833-1852 sayı ile verilen hükümlü B.. G..’in 5275 sayılı Kanunun 105/A-1 maddesi uyarınca cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazına yönelik talebin reddine ilişkin kararının hükümlü tarafından itiraz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesince 05.11.2013 gün ve 1281 değişik iş sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 05.03.2014 gün ve 8598-9283 sayı ile;
“Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine göre,Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21/01/2013 tarih ve 2013/1 sayılı Kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümüne İlişkin Ortak Hükümler” kısmının 1. maddesi ile Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 02.07.2014 gün ve 10915-14063 sayı ile;
“…Hükümlü hakkında hükmolunan ceza, Türk Ceza Kanununda düzenlenen suçlara ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi uyarınca, işin incelenmesinin Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlü hakkında 5275 sayılı Kanun uyarınca verilen kararlara yönelik kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan, 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı, gerekse 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan, özel ceza kanunları uyarınca hükmolunan kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5275 sayılı Kanun Hükümleri uyarınca infaz hakimlikleri veya diğer mahkemelerce infaza ilişkin verilen kararlar başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu kanundan kaynaklanan işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusuyla ilgili incelemenin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden,7. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 02.07.2014 gün ve 10915-14063 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, incelemesinin yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi